Odmiana imienia Violetka przez przypadki

Violetka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Violetka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Violetki

Celownik
(komu? czemu?):Violetce

Biernik
(kogo? co?):Violetkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Violetką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Violetce

Wołacz
(hej!):Violetko!

Przykłady odmiany imienia Violetka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Violetka

Na drugie imię mam Violetka.
Violetka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Violetka.
Violetka nie umie grać na gitarze.
Autorem niniejszego tekstu jest Violetka.

Dopełniacz (kogo? czego?): Violetki

Tym razem prezentujemy wystawę Violetki.
Jadę do Violetki.
Na korytarzu blisko pokoju Violetki stało kilka osób.
Szukałem linków do strony Violetki.
Tata Violetki sam opatrzył mi nogę.

Celownik (komu? czemu?): Violetce

Nie wiem, co powiedzieć Violetce.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Violetce.
Tym razem nie damy Violetce dojść do głosu.
Ja na pewno przekaże swój procent Violetce.
Mama przyznała rację Violetce.

Biernik (kogo? co?): Violetkę

Patrzył na Violetkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Obserwuję Violetkę bardzo uważnie.
Sierżant wpatrywał się w Violetkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
W końcu obudzili Violetkę, żeby ich ratował.
Violetkę zaświerzbiały ręce.

Narzędnik (z kim? z czym?): Violetką

Obie z Violetką postawiłyśmy na zmiany.
Jadę na wycieczkę razem z Violetką.
Refleksyjnie po spotkaniu z Violetką.
Wczoraj wracamy z Violetką od lekarza.
Zobacz wywiad z Violetką oraz innymi uczestnikami finału.

Miejscownik (o kim? o czym?): Violetce

Związana jest z nią legenda o Violetce.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Violetce.
Rozmawiam o Violetce.
Dziś napiszę o Violetce.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Violetce.

Wołacz (hej!): Violetko

Violetko! Wróć do mnie!
Dziękuję Violetko za rozmowę!
Dobranoc Violetko!
Witaj Violetko!
Hej Violetko!