Odmiana imienia Violetka przez przypadki

Violetka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Violetka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Violetki

Celownik
(komu? czemu?):Violetce

Biernik
(kogo? co?):Violetkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Violetką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Violetce

Wołacz
(hej!):Violetko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
VioletkaNa drugie imię mam Violetka.
Violetka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Violetka.
Violetka nie umie grać na gitarze.
Autorem niniejszego tekstu jest Violetka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
VioletkiTym razem prezentujemy wystawę Violetki.
Jadę do Violetki.
Na korytarzu blisko pokoju Violetki stało kilka osób.
Szukałem linków do strony Violetki.
Tata Violetki sam opatrzył mi nogę.

Celownik:
(komu? czemu?)
VioletceNie wiem, co powiedzieć Violetce.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Violetce.
Tym razem nie damy Violetce dojść do głosu.
Ja na pewno przekaże swój procent Violetce.
Mama przyznała rację Violetce.

Biernik:
(kogo? co?)
VioletkęPatrzył na Violetkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Obserwuję Violetkę bardzo uważnie.
Sierżant wpatrywał się w Violetkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
W końcu obudzili Violetkę, żeby ich ratował.
Violetkę zaświerzbiały ręce.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
VioletkąObie z Violetką postawiłyśmy na zmiany.
Jadę na wycieczkę razem z Violetką.
Refleksyjnie po spotkaniu z Violetką.
Wczoraj wracamy z Violetką od lekarza.
Zobacz wywiad z Violetką oraz innymi uczestnikami finału.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
VioletceZwiązana jest z nią legenda o Violetce.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Violetce.
Rozmawiam o Violetce.
Dziś napiszę o Violetce.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Violetce.

Wołacz:
(hej!)
VioletkoVioletko! Wróć do mnie!
Dziękuję Violetko za rozmowę!
Dobranoc Violetko!
Witaj Violetko!
Hej Violetko!