Odmiana imienia Valentyna przez przypadki

Valentyna imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Valentyna

Dopełniacz
(kogo? czego?):Valentyny

Celownik
(komu? czemu?):Valentynie

Biernik
(kogo? co?):Valentynę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Valentyną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Valentynie

Wołacz
(hej!):Valentyno!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ValentynaValentyna wraca do domu.
Mam na imię Valentyna.
Valentyna odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Jeśli jednak przegrasz, Valentyna zostaje z nami.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Valentyna.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ValentynyW słuchawce usłyszałam głos Valentyny.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Valentyny.
Nie lubię Valentyny.
Tata Valentyny poszedł otworzyć drzwi.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Valentyny.

Celownik:
(komu? czemu?)
ValentynieOczywiście każdy przyzna rację Valentynie.
Valentynie oczy błyszczą.
Opowiedziałam Valentynie o przykrości która mnie spotkała.
Zszedłem z drogi Valentynie i usiadłem w fotelu.
Nie wiem, co powiedzieć Valentynie.

Biernik:
(kogo? co?)
ValentynęW Valentynę nagle coś wstąpiło.
Spojrzała na Valentynę jeszcze raz.
Spojrzałam na Valentynę w wymownym geście.
Spojrzałem znacząco na Valentynę.
Lubię Valentynę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ValentynąWeekend spędzony z Valentyną był przesympatyczny.
Siedzieliśmy z Valentyną na ławce w parku.
Sprzątam pokój razem z Valentyną.
Śpiewam z Valentyną.
Idę na spacer z Valentyną.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ValentynieMuszę Ci powiedzieć prawdę o Valentynie.
A przecież nikt inaczej o Valentynie nie pisał.
Chciałbym być teraz przy Valentynie.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Valentynie.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Valentynie.

Wołacz:
(hej!)
ValentynoDobry wieczór Valentyno!
Gdzie jesteś Valentyno!?
Dzień dobry Valentyno!
Hej Valentyno!
Valentyno! Wróć do mnie!