Odmiana imienia Valek przez przypadki

Valek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Valek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Valka

Celownik
(komu? czemu?):Valkowi

Biernik
(kogo? co?):Valka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Valkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Valku

Wołacz
(hej!):Valku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ValekValek wraca do domu.
Valek nie umie śpiewać.
Jak już wiecie mam na imię Valek.
Autorem niniejszego tekstu jest Valek.
Valek chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ValkaRodzina Valka wyprowadziła się.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Valka.
Od razu zobaczyła ich mama Valka.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Valka.
Dla Valka ten pies jest naprawdę bezcenny.

Celownik:
(komu? czemu?)
ValkowiTym razem nie damy Valkowi dojść do głosu.
Zaproponowałem Valkowi dwa tematy.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Valkowi coś się stało.
Zerwał jabłko i podał je Valkowi.
Valkowi udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
ValkaPopatrzyłam na Valka przekonana, że zacznie mówić dalej.
Valka znalazłam w recepcji hotelu.
Przed sesją zapytałam Valka co lubi.
Valka natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Valka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ValkiemPowinnam jednak pojechać z Valkiem.
Zostaliśmy z Valkiem w salonie sami.
Razem z Valkiem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Valkiem.
Przez chwilę oboje z Valkiem patrzyli na siebie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ValkuPamiętam o Valku.
Wspominam o Valku.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Valku.
To jest pieśń o Valku.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Valku.

Wołacz:
(hej!)
ValkuValku! Uważaj!
Witaj Valku!
Dobranoc Valku!
Valku! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Valku!