Odmiana imienia Uptoś przez przypadki

Uptoś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Uptoś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Uptosia

Celownik
(komu? czemu?):Uptosiowi

Biernik
(kogo? co?):Uptosia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Uptosiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Uptosiu

Wołacz
(hej!):Uptosiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
UptośUptoś chce pójść ze mną na spacer.
Co robi Uptoś?
Uptoś tego nie widzi.
Mam na imię Uptoś.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Uptoś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
UptosiaRodzina Uptosia wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Od razu zobaczyła ich mama Uptosia.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Uptosia słychać.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Uptosia.
Szkoda że Uptosia prawie że w ogóle nie ma.

Celownik:
(komu? czemu?)
UptosiowiMusiałam się zwierzyć Uptosiowi.
Tym razem nie damy Uptosiowi dojść do głosu.
Słoik z kawą wyleciał Uptosiowi z rąk.
Ten nie pozostał dłużny Uptosiowi.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Uptosiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
UptosiaSpoglądam na Uptosia.
Spojrzała na Uptosia jeszcze raz.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Uptosia.
Sierżant wpatrywał się w Uptosia jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Uptosia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
UptosiemRozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Uptosiem.
Siedzieliśmy z Uptosiem na ławce w parku.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Uptosiem.
Refleksyjnie po spotkaniu z Uptosiem.
A sytuacja z Uptosiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
UptosiuNa koniec parę słów o Uptosiu.
Wszyscy dyskutują o Uptosiu.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Uptosiu.
A przecież nikt inaczej o Uptosiu nie pisał.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Uptosiu.

Wołacz:
(hej!)
UptosiuDziękuję Uptosiu za rozmowę!
Witaj Uptosiu!
Gdzie jesteś Uptosiu!?
Dobranoc Uptosiu!
Hej Uptosiu!