Odmiana imienia Unisławek przez przypadki

Unisławek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Unisławek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Unisławka

Celownik
(komu? czemu?):Unisławkowi

Biernik
(kogo? co?):Unisławka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Unisławkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Unisławku

Wołacz
(hej!):Unisławku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
UnisławekDziś Unisławek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Ja i Unisławek nie wiedziałyśmy, co robić.
Mam na imię Unisławek.
Na drugie imię mam Unisławek.
Ma na imię Unisławek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
UnisławkaW słuchawce usłyszałam głos Unisławka.
Postanowiłam zadzwonić do Unisławka i chłopaków.
Najbardziej polubiłam ojca Unisławka.
Tata Unisławka poszedł otworzyć drzwi.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Unisławka.

Celownik:
(komu? czemu?)
UnisławkowiOpowiedziałam Unisławkowi o przykrości która mnie spotkała.
Dzięki Unisławkowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Oczywiście każdy przyzna rację Unisławkowi.
Dzięki Unisławkowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Kupiłem Unisławkowi magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
UnisławkaO jego personalia miałam spytać Unisławka prywatnie.
Patrzy na Unisławka wyczekująco.
Czekałam na Unisławka w kawiarni.
Lubię Unisławka.
Spotkałam Unisławka w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
UnisławkiemJa z Unisławkiem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Obie z Unisławkiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Unisławkiem na krytym basenie.
Idę na spacer z Unisławkiem.
Tym razem korespondowałam z Unisławkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
UnisławkuMamrotał coś o Unisławku, gdy podtrzymywał się ściany.
Kiedyś chciałam napisać o Unisławku.
Związana jest z nią legenda o Unisławku.
Pamiętam o Unisławku.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Unisławku.

Wołacz:
(hej!)
UnisławkuGdzie jesteś Unisławku!?
Dziękuję Unisławku za rozmowę!
Unisławku! Uważaj!
Dobry wieczór Unisławku!
Dzień dobry Unisławku!