Odmiana imienia Unimiruś przez przypadki

Unimiruś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Unimiruś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Unimirusia

Celownik
(komu? czemu?):Unimirusiowi

Biernik
(kogo? co?):Unimirusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Unimirusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Unimirusiu

Wołacz
(hej!):Unimirusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
UnimiruśMam na imię Unimiruś.
Moje drugie imię to właśnie Unimiruś.
Dla mnie było już jasne, ze Unimiruś umiera.
Unimiruś ma katar i źle się czuje.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Unimiruś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
UnimirusiaNie mogę się otrząsnąć po odejściu Unimirusia.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Unimirusia.
Przedwczoraj były urodziny Unimirusia.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Unimirusia.
Dziadek Unimirusia w tym czasie miał chorą rękę.

Celownik:
(komu? czemu?)
UnimirusiowiSłoik z kawą wyleciał Unimirusiowi z rąk.
Rozalia z troską przyglądała się Unimirusiowi.
Mam nadzieję, że Unimirusiowi również się podoba.
Kto wie, może Unimirusiowi wyjdzie do na dobre.
Zszedłem z drogi Unimirusiowi i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
UnimirusiaUnimirusia natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Nieśmiało gładzi Unimirusia po włosach.
Spojrzałam na Unimirusia.
Spojrzał na Unimirusia i uśmiechnął się.
Spojrzałam na Unimirusia w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
UnimirusiemZakończyliśmy edycję kwietniową z Unimirusiem.
Ja z Unimirusiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Sprzątam pokój z Unimirusiem.
Rozmawiam z Unimirusiem.
Sprzątam pokój razem z Unimirusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
UnimirusiuNa pewno słyszałyście o Unimirusiu.
To jest pieśń o Unimirusiu.
Mówimy tu oczywiście o Unimirusiu.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Unimirusiu.
Powoli spełniam swoje marzenia o Unimirusiu.

Wołacz:
(hej!)
UnimirusiuDziękuję Unimirusiu za rozmowę!
Dobry wieczór Unimirusiu!
Dzień dobry Unimirusiu!
Unimirusiu! Wróć do mnie!
Dobranoc Unimirusiu!