Odmiana imienia Unimirek przez przypadki

Unimirek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Unimirek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Unimirka

Celownik
(komu? czemu?):Unimirkowi

Biernik
(kogo? co?):Unimirka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Unimirkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Unimirku

Wołacz
(hej!):Unimirku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
UnimirekMam na imię Unimirek.
Dobrze, że Unimirek grzecznie śpi.
Unimirek chce pójść ze mną na dyskotekę.
W domu Unimirek często urządza rodzicom pokazy mody.
Co robi Unimirek?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
UnimirkaTymczasem zauważyłam wpis Unimirka kilka dni temu.
Przed sobą ujrzałam rękę Unimirka.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Unimirka.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Unimirka.
Tata Unimirka opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.

Celownik:
(komu? czemu?)
UnimirkowiUnimirkowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Zszedłem z drogi Unimirkowi i usiadłem w fotelu.
Kto wie, może Unimirkowi wyjdzie do na dobre.
Musiałam się zwierzyć Unimirkowi.
Mama przyznała rację Unimirkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
UnimirkaLubię Unimirka.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Unimirka.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Unimirka bardzo przyjaźnie.
Spojrzałam na Unimirka.
Spojrzałem znacząco na Unimirka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
UnimirkiemIdę na spacer z Unimirkiem.
A sytuacja z Unimirkiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Unimirkiem.
Sprzątam pokój z Unimirkiem.
Śpiewam z Unimirkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
UnimirkuW podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Unimirku.
Teraz chcę napisać parę słów o Unimirku.
Kiedyś tam chciałam napisać o Unimirku.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Unimirku.
Związana jest z nią legenda o Unimirku.

Wołacz:
(hej!)
UnimirkuCześć Unimirku!
Unimirku! Gdzie jesteś?
Witaj Unimirku!
Gdzie jesteś Unimirku!?
Unimirku! Uważaj!