Odmiana imienia Uniewitek przez przypadki

Uniewitek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Uniewitek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Uniewitka

Celownik
(komu? czemu?):Uniewitkowi

Biernik
(kogo? co?):Uniewitka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Uniewitkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Uniewitku

Wołacz
(hej!):Uniewitku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
UniewitekCo robi Uniewitek?
Jeśli jednak przegrasz, Uniewitek zostaje z nami.
Dla mnie było już jasne, ze Uniewitek umiera.
Uniewitek nie umie śpiewać.
Ma na imię Uniewitek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
UniewitkaZostało sto dni do narodzin Uniewitka.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Uniewitka.
Tata Uniewitka sam opatrzył mi nogę.
Prosimy o pomoc dla Uniewitka.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Uniewitka.

Celownik:
(komu? czemu?)
UniewitkowiKto wie, może Uniewitkowi wyjdzie do na dobre.
Co tej Uniewitkowi po głowie chodzi?
Uniewitkowi włosy stanęły dęba na głowie.
Proszę Uniewitkowi nie dokuczać!
Ten nie pozostał dłużny Uniewitkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
UniewitkaPatrzył na Uniewitka wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Na Uniewitka moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
W Uniewitka nagle coś wstąpiło.
Widzę Uniewitka.
Pożegnali w końcu Uniewitka i wyszli razem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
UniewitkiemObie z Uniewitkiem postawiłyśmy na zmiany.
Ja z Uniewitkiem chcemy się przebrać za wampiry.
Weekend spędzony z Uniewitkiem był przesympatyczny.
Wieczorem z Uniewitkiem znowu idziemy na spacer.
Razem z Uniewitkiem podążyłam na górne piętro za blondynką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
UniewitkuWspominam o Uniewitku.
No a teraz trochę więcej o Uniewitku.
Wczoraj wspomniałam o Uniewitku z moim tatą.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Uniewitku.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Uniewitku.

Wołacz:
(hej!)
UniewitkuWitaj Uniewitku!
Dobry wieczór Uniewitku!
Hej Uniewitku!
Uniewitku! Gdzie jesteś?
Uniewitku! Uważaj!