Odmiana imienia Unieboś przez przypadki

Unieboś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Unieboś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Uniebosia

Celownik
(komu? czemu?):Uniebosiowi

Biernik
(kogo? co?):Uniebosia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Uniebosiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Uniebosiu

Wołacz
(hej!):Uniebosiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
UniebośUnieboś tego nie widzi.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Unieboś.
Unieboś ma katar i źle się czuje.
Unieboś nie umie grać na gitarze.
Na drugie imię mam Unieboś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
UniebosiaSzkoda że Uniebosia prawie że w ogóle nie ma.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Uniebosia.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Uniebosia.
Najbardziej polubiłam ojca Uniebosia.
Tata Uniebosia poszedł otworzyć drzwi.

Celownik:
(komu? czemu?)
UniebosiowiUniebosiowi oczy błyszczą.
Mama przyznała rację Uniebosiowi.
Kto wie, może Uniebosiowi wyjdzie do na dobre.
Korzysta z okazji, by wyznać Uniebosiowi miłość.
Dzięki Uniebosiowi mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
UniebosiaNieśmiało gładzi Uniebosia po włosach.
Przed sesją zapytałam Uniebosia co lubi.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Uniebosia.
Patrzył na Uniebosia wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Spojrzałam na Uniebosia w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
UniebosiemJa z Uniebosiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Razem z Uniebosiem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Uniebosiem.
Obie z Uniebosiem postawiłyśmy na zmiany.
Sprzątam pokój razem z Uniebosiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
UniebosiuDzisiaj chciałam napisać o Uniebosiu.
W powrotnej drodze myślał o Uniebosiu.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Uniebosiu.
Dyskutuję o Uniebosiu.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Uniebosiu.

Wołacz:
(hej!)
UniebosiuGdzie jesteś Uniebosiu!?
Dobranoc Uniebosiu!
Uniebosiu! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Uniebosiu!
Cześć Uniebosiu!