Odmiana imienia Ulrykunia przez przypadki

Ulrykunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ulrykunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ulrykuni

Celownik
(komu? czemu?):Ulrykuni

Biernik
(kogo? co?):Ulrykunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ulrykunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ulrykuni

Wołacz
(hej!):Ulrykuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
UlrykuniaUlrykunia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Moje drugie imię to właśnie Ulrykunia.
Ulrykunia wraca do domu.
Mam na imię Ulrykunia.
Dobrze, że Ulrykunia grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
UlrykuniPozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Ulrykuni.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Ulrykuni.
Przez cały dzień czułam wzrok Ulrykuni na sobie.
W sobotę są urodziny Ulrykuni.
Od razu zobaczyła ich mama Ulrykuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
UlrykuniKto wie, może Ulrykuni wyjdzie do na dobre.
Musiałam się zwierzyć Ulrykuni.
Dzięki Ulrykuni święta nabrały nowego wymiaru.
Tego Ulrykuni było już za wiele.
Słoik z kawą wyleciał Ulrykuni z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
UlrykunięObserwuję Ulrykunię bardzo uważnie.
Czekałam na Ulrykunię w kawiarni.
Patrzył na Ulrykunię z pełnym zgrozy podziwem.
Doprowadził tym Ulrykunię do stanu bliskiego apopleksji.
Spojrzałam na Ulrykunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
UlrykuniąJadę na wycieczkę razem z Ulrykunią.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Ulrykunią na krytym basenie.
Oboje z Ulrykunią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Byliśmy z Ulrykunią na jarmarku.
Sprzątam pokój z Ulrykunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
UlrykuniPrzygotowuje książkę o Ulrykuni.
Kilka słów od autora materiału o Ulrykuni.
Marzę o Ulrykuni.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Ulrykuni.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Ulrykuni.

Wołacz:
(hej!)
UlrykuniuDobranoc Ulrykuniu!
Cześć Ulrykuniu!
Witaj Ulrykuniu!
Gdzie jesteś Ulrykuniu!?
Ulrykuniu! Gdzie jesteś?