Odmiana imienia Ulka przez przypadki

Ulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ulki

Celownik
(komu? czemu?):Ulce

Biernik
(kogo? co?):Ulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ulce

Wołacz
(hej!):Ulko!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Ulki

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ulek

Celownik
(komu? czemu?):Ulkom

Biernik
(kogo? co?):Ulki

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ulkami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ulkach

Wołacz
(hej!):Ulki!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
UlkaJak już wiecie mam na imię Ulka.
Co robi Ulka?
W domu Ulka często urządza rodzicom pokazy mody.
Autorem niniejszego tekstu jest Ulka.
Jeśli jednak przegrasz, Ulka zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
UlkiSzkoda że Ulki prawie że w ogóle nie ma.
Tata Ulki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Ulki.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Ulki.
Dziadek Ulki w tym czasie miał chorą rękę.

Celownik:
(komu? czemu?)
UlceUlce przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Kupiłem Ulce magnes na lodówkę.
Mama przyznała rację Ulce.
Ja na pewno przekaże swój procent Ulce.
Tym razem nie damy Ulce dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
UlkęPopatrzyłam na Ulkę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Spojrzała na Ulkę jeszcze raz.
Przed sesją zapytałam Ulkę co lubi.
Przyniesiona przez Ulkę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Obserwuję Ulkę bardzo uważnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
UlkąPowinnam jednak pojechać z Ulką.
Siedzieliśmy z Ulką na ławce w parku.
Razem z Ulką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Razem z Ulką zrobiłyśmy obiad.
Jadę na wycieczkę razem z Ulką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
UlceWięcej o Ulce znajdziecie na naszej stronie.
Mowa oczywiście o Ulce.
Wszyscy dyskutują o Ulce.
Myślałam cały czas tylko o Ulce.
Przez chwilę pomyślałam o Ulce.

Wołacz:
(hej!)
UlkoUlko! Wróć do mnie!
Dziękuję Ulko za rozmowę!
Witaj Ulko!
Cześć Ulko!
Hej Ulko!