Odmiana imienia Ulka przez przypadki

Ulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ulce

Celownik
(komu? czemu?):Ulki

Biernik
(kogo? co?):Ulkach

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ulek

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ulki

Wołacz
(hej!):Ulkę!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Ulce

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ulkom

Celownik
(komu? czemu?):Ulki

Biernik
(kogo? co?):Ulkami

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ulki

Wołacz
(hej!):Ulko!

Przykłady odmiany imienia Ulka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Ulka

Jak już wiecie mam na imię Ulka.
Co robi Ulka?
W domu Ulka często urządza rodzicom pokazy mody.
Autorem niniejszego tekstu jest Ulka.
Jeśli jednak przegrasz, Ulka zostaje z nami.

Dopełniacz (kogo? czego?): Ulce

Szkoda że Ulce prawie że w ogóle nie ma.
Tata Ulce opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Ulce.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Ulce.
Dziadek Ulce w tym czasie miał chorą rękę.

Celownik (komu? czemu?): Ulki

Ulki przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Kupiłem Ulki magnes na lodówkę.
Mama przyznała rację Ulki.
Ja na pewno przekaże swój procent Ulki.
Tym razem nie damy Ulki dojść do głosu.

Biernik (kogo? co?): Ulkach

Popatrzyłam na Ulkach przekonana, że zacznie mówić dalej.
Spojrzała na Ulkach jeszcze raz.
Przed sesją zapytałam Ulkach co lubi.
Przyniesiona przez Ulkach kawa okazała się tą nieco gorszą.
Obserwuję Ulkach bardzo uważnie.

Narzędnik (z kim? z czym?): Ulek

Powinnam jednak pojechać z Ulek.
Siedzieliśmy z Ulek na ławce w parku.
Razem z Ulek przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Razem z Ulek zrobiłyśmy obiad.
Jadę na wycieczkę razem z Ulek.

Miejscownik (o kim? o czym?): Ulki

Więcej o Ulki znajdziecie na naszej stronie.
Mowa oczywiście o Ulki.
Wszyscy dyskutują o Ulki.
Myślałam cały czas tylko o Ulki.
Przez chwilę pomyślałam o Ulki.

Wołacz (hej!): Ulkę

Ulkę! Wróć do mnie!
Dziękuję Ulkę za rozmowę!
Witaj Ulkę!
Cześć Ulkę!
Hej Ulkę!