Odmiana imienia Uściwoj przez przypadki

Uściwoj imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Uściwoj

Dopełniacz
(kogo? czego?):Uściwoja

Celownik
(komu? czemu?):Uściwojowi

Biernik
(kogo? co?):Uściwoja

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Uściwojem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Uściwoju

Wołacz
(hej!):Uściwoju!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
UściwojJak już wiecie mam na imię Uściwoj.
Uściwoj nie umie śpiewać.
Uściwoj chce pójść ze mną na dyskotekę.
Gdzie jest Uściwoj?
Dopiero do mnie dotarło, że Uściwoj już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
UściwojaPrzepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Uściwoja.
Serce Uściwoja stanęło na moment.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Uściwoja.
Tata Uściwoja poszedł otworzyć drzwi.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Uściwoja.

Celownik:
(komu? czemu?)
UściwojowiCoś muszę Uściwojowi powiedzieć, stoi i czeka.
Zostawiam Uściwojowi karteczkę i już mnie nie ma.
Rozalia z troską przyglądała się Uściwojowi.
Uściwojowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Daję Uściwojowi, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
UściwojaSpojrzałam na Uściwoja w wymownym geście.
Podchodzi, całuje Uściwoja i idzie do wyjścia.
Spoglądam na Uściwoja.
Spojrzała na Uściwoja jeszcze raz.
Spojrzałem znacząco na Uściwoja.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
UściwojemSprzątam pokój razem z Uściwojem.
Oboje z Uściwojem wybuchliśmy śmiechem.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Uściwojem.
Siedzieliśmy z Uściwojem na ławce w parku.
Śpiewam z Uściwojem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
UściwojuZastanawiał się dlaczego wspomniał o Uściwoju.
Przygotowuje książkę o Uściwoju.
Przez chwilę pomyślałam o Uściwoju.
Kto dziś pamięta o Uściwoju.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Uściwoju.

Wołacz:
(hej!)
UściwojuDobranoc Uściwoju!
Hej Uściwoju!
Uściwoju! Wróć do mnie!
Cześć Uściwoju!
Uściwoju! Uważaj!