Odmiana imienia Tytusek przez przypadki

Tytusek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Tytusek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Tytuska

Celownik
(komu? czemu?):Tytuskowi

Biernik
(kogo? co?):Tytuska

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Tytuskiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Tytusku

Wołacz
(hej!):Tytusku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
TytusekGdzie jest Tytusek?
Tytusek wraca do domu.
Tytusek chce pójść ze mną na spacer.
Autorem niniejszego tekstu jest Tytusek.
Co robi Tytusek?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
TytuskaSerce Tytuska stanęło na moment.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Tytuska słychać.
W słuchawce usłyszałam głos Tytuska.
Tata Tytuska sam opatrzył mi nogę.
Zbieramy na nowy wózek dla Tytuska.

Celownik:
(komu? czemu?)
TytuskowiMama przyznała rację Tytuskowi.
Rozalia z troską przyglądała się Tytuskowi.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Tytuskowi.
Mam nadzieję, że Tytuskowi również się podoba.
Kto wie, może Tytuskowi wyjdzie do na dobre.

Biernik:
(kogo? co?)
TytuskaSierżant wpatrywał się w Tytuska jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Nieśmiało gładzi Tytuska po włosach.
Spojrzała na Tytuska jeszcze raz.
Na Tytuska spłynęła niewymowna ulga.
Widzę Tytuska.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
TytuskiemRefleksyjnie po spotkaniu z Tytuskiem.
Ja z Tytuskiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Siedzieliśmy z Tytuskiem na ławce w parku.
Ja z Tytuskiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Wieczorem z Tytuskiem znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
TytuskuPomyśl nad tym, co napisałam ci o Tytusku.
Pamiętajmy o Tytusku i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Warto także pomyśleć chwilę o Tytusku.
Czasami myślę sobie o Tytusku.
Pamiętam o Tytusku.

Wołacz:
(hej!)
TytuskuGdzie jesteś Tytusku!?
Tytusku! Gdzie jesteś?
Tytusku! Wróć do mnie!
Witaj Tytusku!
Hej Tytusku!