Odmiana imienia Tytuś przez przypadki

Tytuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Tytuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Tytusia

Celownik
(komu? czemu?):Tytusiowi

Biernik
(kogo? co?):Tytusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Tytusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Tytusiu

Wołacz
(hej!):Tytusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
TytuśMa na imię Tytuś.
Tytuś ma katar i źle się czuje.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Tytuś.
Tytuś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dla mnie było już jasne, ze Tytuś umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
TytusiaSerdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Tytusia.
Serce Tytusia stanęło na moment.
Od razu zobaczyła ich mama Tytusia.
Tymczasem zauważyłam wpis Tytusia kilka dni temu.
Specjalnością Tytusia jest jazda na koniu.

Celownik:
(komu? czemu?)
TytusiowiZaproponowałem Tytusiowi dwa tematy.
Oczywiście każdy przyzna rację Tytusiowi.
Tytusiowi oczy błyszczą.
Zostawiam Tytusiowi karteczkę i już mnie nie ma.
Musiałam się zwierzyć Tytusiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
TytusiaKacper patrzył na Tytusia ze zdumieniem.
Chwyciła Tytusia za rękaw płaszcza.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Tytusia.
Podchodzi, całuje Tytusia i idzie do wyjścia.
Sierżant wpatrywał się w Tytusia jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
TytusiemDorota spotkała się z Tytusiem.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Tytusiem.
Pracuję z Tytusiem.
Oboje z Tytusiem wybuchliśmy śmiechem.
Refleksyjnie po spotkaniu z Tytusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
TytusiuZrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Tytusiu.
Dyskutuję o Tytusiu.
W powrotnej drodze myślał o Tytusiu.
Pamiętam o Tytusiu.
Związana jest z nią legenda o Tytusiu.

Wołacz:
(hej!)
TytusiuTytusiu! Uważaj!
Cześć Tytusiu!
Hej Tytusiu!
Witaj Tytusiu!
Tytusiu! Wróć do mnie!