Odmiana imienia Tymulek przez przypadki

Tymulek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Tymulek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Tymulka

Celownik
(komu? czemu?):Tymulkowi

Biernik
(kogo? co?):Tymulka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Tymulkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Tymulku

Wołacz
(hej!):Tymulku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
TymulekTymulek wraca do domu.
Tymulek ma katar i źle się czuje.
Jutro Tymulek wyjdzie ze szpitala.
Tymulek nie umie śpiewać.
Moje drugie imię to właśnie Tymulek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
TymulkaProsimy o pomoc dla Tymulka.
Zostało sto dni do narodzin Tymulka.
Rozalia podeszła do Tymulka.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Tymulka.
W sobotę są urodziny Tymulka.

Celownik:
(komu? czemu?)
TymulkowiTymulkowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Powiedz wszystkim i Tymulkowi, że nic mi nie jest.
Od początku próbujemy pomóc Tymulkowi.
Napisałem wiersz dzięki Tymulkowi.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Tymulkowi coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
TymulkaPatrzy na Tymulka wyczekująco.
Na Tymulka spłynęła niewymowna ulga.
Widzę Tymulka.
W Tymulka nagle coś wstąpiło.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Tymulka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
TymulkiemObie z Tymulkiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Ja z Tymulkiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Wieczorem z Tymulkiem znowu idziemy na spacer.
Weekend spędzony z Tymulkiem był przesympatyczny.
A sytuacja z Tymulkiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
TymulkuA o Tymulku to i słowa rzec nie umiał.
Nie wspomniałem na początku o Tymulku.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Tymulku.
Przygotowuje książkę o Tymulku.
Od ostatniego wpisu o Tymulku wydarzyło się sporo.

Wołacz:
(hej!)
TymulkuWitaj Tymulku!
Hej Tymulku!
Cześć Tymulku!
Dzień dobry Tymulku!
Tymulku! Uważaj!