Odmiana imienia Tuskusia przez przypadki

Tuskusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Tuskusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Tuskusi

Celownik
(komu? czemu?):Tuskusi

Biernik
(kogo? co?):Tuskusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Tuskusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Tuskusi

Wołacz
(hej!):Tuskusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
TuskusiaAutorem artykułu jest Tuskusia.
Dla mnie było już jasne, ze Tuskusia umiera.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Tuskusia.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Tuskusia.
Dobrze, że Tuskusia grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
TuskusiRodzina Tuskusi wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Tym razem prezentujemy wystawę Tuskusi.
Postawa Tuskusi była zupełnie inna.
Wysyłam list do Tuskusi.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Tuskusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
TuskusiDzięki Tuskusi święta nabrały nowego wymiaru.
Co tej Tuskusi po głowie chodzi?
Chciałam szybko pochwalić się Tuskusi.
Tym razem nie damy Tuskusi dojść do głosu.
Tuskusi udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
TuskusięSpojrzała na Tuskusię jeszcze raz.
Kacper patrzył na Tuskusię ze zdumieniem.
Tuskusię znalazłam w recepcji hotelu.
Spojrzałam na Tuskusię jak dopisuje kolejne literki.
Spojrzał na Tuskusię z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
TuskusiąSiedzieliśmy z Tuskusią na ławce w parku.
Dorota spotkała się z Tuskusią.
Zostaliśmy z Tuskusią w salonie sami.
Siedzieliśmy z Tuskusią przy basenie.
Siedzieliśmy z Tuskusią na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
TuskusiJest to prawdziwe kompendium wiedzy o Tuskusi.
Myślę o Tuskusi.
Od ostatniego wpisu o Tuskusi wydarzyło się sporo.
Marzę o Tuskusi.
Przygotowuje książkę o Tuskusi.

Wołacz:
(hej!)
TuskusiuTuskusiu! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Tuskusiu!
Dzień dobry Tuskusiu!
Gdzie jesteś Tuskusiu!?
Tuskusiu! Wróć do mnie!