Odmiana imienia Tuskanka przez przypadki

Tuskanka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Tuskanka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Tuskanki

Celownik
(komu? czemu?):Tuskance

Biernik
(kogo? co?):Tuskankę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Tuskanką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Tuskance

Wołacz
(hej!):Tuskanko!

Przykłady odmiany imienia Tuskanka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Tuskanka

Tuskanka nie umie śpiewać.
Tuskanka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Ma na imię Tuskanka.
Za chwilę wróci Tuskanka z lasu.
Autorem niniejszego tekstu jest Tuskanka.

Dopełniacz (kogo? czego?): Tuskanki

W sobotę są urodziny Tuskanki.
Uroda Tuskanki miała potężną moc.
Na korytarzu blisko pokoju Tuskanki stało kilka osób.
Tata Tuskanki sam opatrzył mi nogę.
Rozalia podeszła do Tuskanki.

Celownik (komu? czemu?): Tuskance

Ja na pewno przekaże swój procent Tuskance.
Oddaję Tuskance list.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Tuskance coś się stało.
Mama przyznała rację Tuskance.
Tuskance włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik (kogo? co?): Tuskankę

Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Tuskankę.
Spojrzałem znacząco na Tuskankę.
Zdjęcie przesłane przez Tuskankę.
Spojrzałam na Tuskankę jak dopisuje kolejne literki.
Chwyciła Tuskankę za rękaw płaszcza.

Narzędnik (z kim? z czym?): Tuskanką

Przez chwilę oboje z Tuskanką patrzyli na siebie.
Śpiewam z Tuskanką.
Zostanę tu tylko z Tuskanką i chłopakami.
Siedzieliśmy z Tuskanką przy basenie.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Tuskanką.

Miejscownik (o kim? o czym?): Tuskance

Nie wspomniałem na początku o Tuskance.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Tuskance.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Tuskance.
Kiedyś tam chciałam napisać o Tuskance.
Zapraszam na film dokumentalny o Tuskance.

Wołacz (hej!): Tuskanko

Hej Tuskanko!
Dobry wieczór Tuskanko!
Tuskanko! Uważaj!
Dzień dobry Tuskanko!
Dobranoc Tuskanko!