Odmiana imienia Tuskanka przez przypadki

Tuskanka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Tuskanka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Tuskanki

Celownik
(komu? czemu?):Tuskance

Biernik
(kogo? co?):Tuskankę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Tuskanką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Tuskance

Wołacz
(hej!):Tuskanko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
TuskankaTuskanka nie umie śpiewać.
Tuskanka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Ma na imię Tuskanka.
Za chwilę wróci Tuskanka z lasu.
Autorem niniejszego tekstu jest Tuskanka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
TuskankiW sobotę są urodziny Tuskanki.
Uroda Tuskanki miała potężną moc.
Na korytarzu blisko pokoju Tuskanki stało kilka osób.
Tata Tuskanki sam opatrzył mi nogę.
Rozalia podeszła do Tuskanki.

Celownik:
(komu? czemu?)
TuskanceJa na pewno przekaże swój procent Tuskance.
Oddaję Tuskance list.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Tuskance coś się stało.
Mama przyznała rację Tuskance.
Tuskance włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik:
(kogo? co?)
TuskankęPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Tuskankę.
Spojrzałem znacząco na Tuskankę.
Zdjęcie przesłane przez Tuskankę.
Spojrzałam na Tuskankę jak dopisuje kolejne literki.
Chwyciła Tuskankę za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
TuskankąPrzez chwilę oboje z Tuskanką patrzyli na siebie.
Śpiewam z Tuskanką.
Zostanę tu tylko z Tuskanką i chłopakami.
Siedzieliśmy z Tuskanką przy basenie.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Tuskanką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
TuskanceNie wspomniałem na początku o Tuskance.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Tuskance.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Tuskance.
Kiedyś tam chciałam napisać o Tuskance.
Zapraszam na film dokumentalny o Tuskance.

Wołacz:
(hej!)
TuskankoHej Tuskanko!
Dobry wieczór Tuskanko!
Tuskanko! Uważaj!
Dzień dobry Tuskanko!
Dobranoc Tuskanko!