Odmiana imienia Tulunia przez przypadki

Tulunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Tulunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Tuluni

Celownik
(komu? czemu?):Tuluni

Biernik
(kogo? co?):Tulunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Tulunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Tuluni

Wołacz
(hej!):Tuluniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
TuluniaDobrze, że Tulunia grzecznie śpi.
Jeśli jednak przegrasz, Tulunia zostaje z nami.
Tulunia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Za chwilę wróci Tulunia z lasu.
Moje drugie imię to właśnie Tulunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
TuluniPrzedwczoraj były urodziny Tuluni.
Postanowiłam zadzwonić do Tuluni i chłopaków.
Zbieramy na nowy wózek dla Tuluni.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Tuluni słychać.
Tymczasem zauważyłam wpis Tuluni kilka dni temu.

Celownik:
(komu? czemu?)
TuluniZerwał jabłko i podał je Tuluni.
Mam nadzieję, że Tuluni również się podoba.
Daję Tuluni, to co najlepsze we mnie.
Tego Tuluni było już za wiele.
Oczywiście każdy przyzna rację Tuluni.

Biernik:
(kogo? co?)
TulunięOszołomienie spadło teraz na Tulunię i na moment odebrało mu wigor.
Spojrzał na Tulunię i uśmiechnął się.
Odprowadziłam Tulunię do wyjścia.
Podchodzi, całuje Tulunię i idzie do wyjścia.
Spotkałam Tulunię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
TuluniąKarolina miała się spotkać z Tulunią przed szkołą.
Rozmawiam z Tulunią.
Jadę z Tulunią na dyskotekę.
Oboje z Tulunią wybuchliśmy śmiechem.
Tym razem korespondowałam z Tulunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
TuluniPosiadam całą serię powieści tego autora o Tuluni.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Tuluni.
Kilka słów od autora materiału o Tuluni.
Ten wiersz jest o Tuluni.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Tuluni.

Wołacz:
(hej!)
TuluniuTuluniu! Uważaj!
Dzień dobry Tuluniu!
Tuluniu! Gdzie jesteś?
Cześć Tuluniu!
Dobry wieczór Tuluniu!