Odmiana imienia Torlak przez przypadki

Torlak imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Torlak

Dopełniacz
(kogo? czego?):Torlaka

Celownik
(komu? czemu?):Torlakowi

Biernik
(kogo? co?):Torlaka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Torlakiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Torlaku

Wołacz
(hej!):Torlaku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
TorlakCo robi Torlak?
Jak już wiecie mam na imię Torlak.
Torlak nie umie śpiewać.
Torlak nie umie grać na gitarze.
Torlak odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
TorlakaNa korytarzu blisko pokoju Torlaka stało kilka osób.
Tym razem prezentujemy wystawę Torlaka.
Nie lubię Torlaka.
Od razu zobaczyła ich mama Torlaka.
Dziadek Torlaka w tym czasie miał chorą rękę.

Celownik:
(komu? czemu?)
TorlakowiOpowiadam Torlakowi o swoich zainteresowaniach.
Proszę Torlakowi nie dokuczać!
Torlakowi włosy stanęły dęba na głowie.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Torlakowi coś się stało.
Daję Torlakowi, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
TorlakaPoszłam dalej i wtedy poznałam Torlaka.
Spojrzałam na Torlaka w wymownym geście.
Spojrzał na Torlaka z zaciekawieniem.
Oszołomienie spadło teraz na Torlaka i na moment odebrało mu wigor.
Torlaka natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
TorlakiemPracuję z Torlakiem.
Sprzątam pokój razem z Torlakiem.
Siedzieliśmy z Torlakiem na kanapie.
Karolina miała się spotkać z Torlakiem przed szkołą.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Torlakiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
TorlakuA o Torlaku to i słowa rzec nie umiał.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Torlaku.
Marzę o Torlaku.
W powrotnej drodze myślał o Torlaku.
Artykuł o Torlaku wywołał burzę w mediach.

Wołacz:
(hej!)
TorlakuDobry wieczór Torlaku!
Gdzie jesteś Torlaku!?
Torlaku! Uważaj!
Dobranoc Torlaku!
Dzień dobry Torlaku!