Odmiana imienia Tolimirek przez przypadki

Tolimirek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Tolimirek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Tolimirka

Celownik
(komu? czemu?):Tolimirkowi

Biernik
(kogo? co?):Tolimirka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Tolimirkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Tolimirku

Wołacz
(hej!):Tolimirku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
TolimirekNa drugie imię mam Tolimirek.
Tolimirek tego nie widzi.
Dopiero do mnie dotarło, że Tolimirek już tu jest.
Ma na imię Tolimirek.
Tolimirek ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
TolimirkaPóźny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Tolimirka.
Najbardziej polubiłam ojca Tolimirka.
Nie ma Tolimirka.
Serce Tolimirka stanęło na moment.
Dziadek Tolimirka w tym czasie miał chorą rękę.

Celownik:
(komu? czemu?)
TolimirkowiDzięki Tolimirkowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Ja na pewno przekaże swój procent Tolimirkowi.
Tego Tolimirkowi było już za wiele.
Mama przyznała rację Tolimirkowi.
Zerwał jabłko i podał je Tolimirkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
TolimirkaKiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Tolimirka.
Nieśmiało gładzi Tolimirka po włosach.
Popatrzyłam na Tolimirka przekonana, że zacznie mówić dalej.
Pożegnali w końcu Tolimirka i wyszli razem.
Przeprosiłam Tolimirka i poszłam dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
TolimirkiemDzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Tolimirkiem.
Ja z Tolimirkiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Powinnam jednak pojechać z Tolimirkiem.
Razem z Tolimirkiem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Razem z Tolimirkiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
TolimirkuZrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Tolimirku.
Mówimy tu oczywiście o Tolimirku.
Przez chwilę pomyślałam o Tolimirku.
Teraz chcę napisać parę słów o Tolimirku.
Powiedz mi, co myślisz o Tolimirku.

Wołacz:
(hej!)
TolimirkuDobranoc Tolimirku!
Witaj Tolimirku!
Hej Tolimirku!
Dziękuję Tolimirku za rozmowę!
Dobry wieczór Tolimirku!