Odmiana imienia Tośka przez przypadki

Tośka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Tośka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Tośki

Celownik
(komu? czemu?):Tośce

Biernik
(kogo? co?):Tośkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Tośką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Tośce

Wołacz
(hej!):Tośko!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Tośki

Dopełniacz
(kogo? czego?):Tosiek

Celownik
(komu? czemu?):Tośkom

Biernik
(kogo? co?):Tośki

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Tośkami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Tośkach

Wołacz
(hej!):Tośki!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
TośkaJeśli jednak przegrasz, Tośka zostaje z nami.
Ja i Tośka nie wiedziałyśmy, co robić.
Tośka tego nie widzi.
Za chwilę wróci Tośka z lasu.
Jak już wiecie mam na imię Tośka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
TośkiPostanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Tośki.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Tośki.
Przed domem Tośki zauważyłem wózek z dzieckiem.
Nie lubię Tośki.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Tośki.

Celownik:
(komu? czemu?)
TośceDzięki Tośce mamy kolejny artykuł po polsku.
Zostawiam Tośce karteczkę i już mnie nie ma.
Chciałam szybko pochwalić się Tośce.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Tośce coś się stało.
Dzięki Tośce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
TośkęW Tośkę nagle coś wstąpiło.
Odprowadziłam Tośkę do wyjścia.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Tośkę bardzo przyjaźnie.
Spojrzał na Tośkę i uśmiechnął się.
Na Tośkę spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
TośkąWeekend spędzony z Tośką był przesympatyczny.
Jadę z Tośką na dyskotekę.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Tośką.
Rozmawiam z Tośką.
Ja z Tośką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
TośceNa pewno słyszałyście o Tośce.
Marzę o Tośce.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Tośce.
Pamiętam o Tośce.
Przy Tośce zapomniałem o wszystkim.

Wołacz:
(hej!)
TośkoWitaj Tośko!
Tośko! Wróć do mnie!
Dobranoc Tośko!
Dobry wieczór Tośko!
Cześć Tośko!