Odmiana imienia Tiboruś przez przypadki

Tiboruś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Tiboruś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Tiborusia

Celownik
(komu? czemu?):Tiborusiowi

Biernik
(kogo? co?):Tiborusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Tiborusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Tiborusiu

Wołacz
(hej!):Tiborusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
TiboruśMa na imię Tiboruś.
Dla mnie było już jasne, ze Tiboruś umiera.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Tiboruś.
Autorem artykułu jest Tiboruś.
Jutro Tiboruś wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
TiborusiaSzkoda że Tiborusia prawie że w ogóle nie ma.
Prosimy o pomoc dla Tiborusia.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Tiborusia.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Tiborusia.
Postawa Tiborusia była zupełnie inna.

Celownik:
(komu? czemu?)
TiborusiowiDopiero teraz zrozumiałem, że Tiborusiowi coś się stało.
Mama przyznała rację Tiborusiowi.
Ten nie pozostał dłużny Tiborusiowi.
Mam nadzieję, że Tiborusiowi również się podoba.
Opowiadam Tiborusiowi o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
TiborusiaPostaram się namówić Tiborusia na spacer.
Spoglądam na Tiborusia.
Spojrzałam na Tiborusia.
Patrzył na Tiborusia z pełnym zgrozy podziwem.
Patrzę na Tiborusia i nic nie rozumiem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
TiborusiemPracuję razem z Tiborusiem.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Tiborusiem.
Sprzątam pokój z Tiborusiem.
Oboje z Tiborusiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Kasia z Tiborusiem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
TiborusiuWarto także pomyśleć chwilę o Tiborusiu.
Pamiętam o Tiborusiu.
Myślałam cały czas tylko o Tiborusiu.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Tiborusiu.
Pamiętajmy o Tiborusiu i jej rodzinie.

Wołacz:
(hej!)
TiborusiuWitaj Tiborusiu!
Dobranoc Tiborusiu!
Dzień dobry Tiborusiu!
Dobry wieczór Tiborusiu!
Cześć Tiborusiu!