Odmiana imienia Tiboreczek przez przypadki

Tiboreczek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Tiboreczek

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Tiboreczku

Biernik
(kogo? co?):Tiboreczku

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Tiboreczkowi

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Tiboreczkiem!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
TiboreczekDziś dowiedziałam się, że ma na imię Tiboreczek.
Autorem niniejszego tekstu jest Tiboreczek.
Za chwilę wróci Tiboreczek z lasu.
Ja i Tiboreczek nie wiedziałyśmy, co robić.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Tiboreczek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania .
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery .
Wysyłam list do .
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć .
Dziadek w tym czasie miał chorą rękę.

Celownik:
(komu? czemu?)
TiboreczkuKorzysta z okazji, by wyznać Tiboreczku miłość.
Tym razem nie damy Tiboreczku dojść do głosu.
Zszedłem z drogi Tiboreczku i usiadłem w fotelu.
Daję Tiboreczku, to co najlepsze we mnie.
Powiedz wszystkim i Tiboreczku, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
TiboreczkuPatrzył na Tiboreczku z pełnym zgrozy podziwem.
Patrzy na Tiboreczku wyczekująco.
Obserwuję Tiboreczku bardzo uważnie.
Popatrzyłam na Tiboreczku przekonana, że zacznie mówić dalej.
Podchodzi, całuje Tiboreczku i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
TiboreczkowiOboje z Tiboreczkowi kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Obie z Tiboreczkowi miałyśmy ochotę skakać do góry.
Jadę na wycieczkę razem z Tiboreczkowi.
Powinnam jednak pojechać z Tiboreczkowi.
Oboje z Tiboreczkowi wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
Na koniec parę słów o .
Dobrze, że wspomniałeś o .
W powrotnej drodze myślał o .
Dzisiaj chciałam napisać o .
Kiedyś chciałam napisać o .

Wołacz:
(hej!)
TiboreczkiemCześć Tiboreczkiem!
Tiboreczkiem! Wróć do mnie!
Dobranoc Tiboreczkiem!
Dobry wieczór Tiboreczkiem!
Dziękuję Tiboreczkiem za rozmowę!