Odmiana imienia Tesska przez przypadki

Tesska imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Tesska

Dopełniacz
(kogo? czego?):Tesski

Celownik
(komu? czemu?):Tessce

Biernik
(kogo? co?):Tesskę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Tesską

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Tessce

Wołacz
(hej!):Tessko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
TesskaDopiero do mnie dotarło, że Tesska już tu jest.
Dobrze, że Tesska grzecznie śpi.
Jeśli jednak przegrasz, Tesska zostaje z nami.
Tesska chce pójść ze mną na spacer.
Tesska odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
TesskiPrzyglądałam się dłoniom Tesski.
Tymczasem zauważyłam wpis Tesski kilka dni temu.
Serce Tesski stanęło na moment.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Tesski.
Jestem mamą Tesski i jeszcze trojga innych dzieci.

Celownik:
(komu? czemu?)
TessceZostawiam Tessce karteczkę i już mnie nie ma.
Słoik z kawą wyleciał Tessce z rąk.
Tessce włosy stanęły dęba na głowie.
Powiedz wszystkim i Tessce, że nic mi nie jest.
Tessce wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
TesskęPostaram się namówić Tesskę na spacer.
Popatrzyłam na Tesskę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Widzę Tesskę.
Spojrzała na Tesskę jeszcze raz.
Spojrzałam na Tesskę jak dopisuje kolejne literki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
TesskąPracuję razem z Tesską.
Powinnam jednak pojechać z Tesską.
Wieczorem z Tesską znowu idziemy na spacer.
Siedzieliśmy z Tesską na ławce w parku.
Siedzieliśmy z Tesską przy basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
TesscePamiętajmy o Tessce i jej rodzinie.
Przynajmniej tak myślał tata o Tessce.
Mamrotał coś o Tessce, gdy podtrzymywał się ściany.
Ten wiersz jest o Tessce.
Wspominam o Tessce.

Wołacz:
(hej!)
TesskoWitaj Tessko!
Tessko! Uważaj!
Hej Tessko!
Dobry wieczór Tessko!
Cześć Tessko!