Odmiana imienia Terencja przez przypadki

Terencja imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Terencja

Dopełniacz
(kogo? czego?):Terencji

Celownik
(komu? czemu?):Terencji

Biernik
(kogo? co?):Terencję

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Terencją

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Terencji

Wołacz
(hej!):Terencjo!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
TerencjaTerencja chce pójść ze mną na spacer.
Terencja odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Terencja tego nie widzi.
Ma na imię Terencja.
Terencja nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
TerencjiUstaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Terencji.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Terencji.
Dziadek Terencji w tym czasie miał chorą rękę.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Terencji.
Prosimy o pomoc dla Terencji.

Celownik:
(komu? czemu?)
TerencjiZerwał jabłko i podał je Terencji.
Terencji przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Terencji włosy stanęły dęba na głowie.
Od początku próbujemy pomóc Terencji.
Coś muszę Terencji powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
TerencjęPatrzył na Terencję z pełnym zgrozy podziwem.
W końcu obudzili Terencję, żeby ich ratował.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Terencję.
Spojrzałam na Terencję w wymownym geście.
Oszołomienie spadło teraz na Terencję i na moment odebrało mu wigor.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
TerencjąOboje z Terencją kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Wczoraj wracamy z Terencją od lekarza.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Terencją.
Sprzątam pokój razem z Terencją.
Karolina miała się spotkać z Terencją przed szkołą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
TerencjiA o Terencji to i słowa rzec nie umiał.
Wspominam o Terencji.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Terencji.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Terencji.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Terencji.

Wołacz:
(hej!)
TerencjoTerencjo! Uważaj!
Cześć Terencjo!
Gdzie jesteś Terencjo!?
Dziękuję Terencjo za rozmowę!
Hej Terencjo!