Odmiana imienia Teobaldek przez przypadki

Teobaldek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Teobaldek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Teobaldka

Celownik
(komu? czemu?):Teobaldkowi

Biernik
(kogo? co?):Teobaldka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Teobaldkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Teobaldku

Wołacz
(hej!):Teobaldku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
TeobaldekTeobaldek ma katar i źle się czuje.
Jak już wiecie mam na imię Teobaldek.
Jeśli jednak przegrasz, Teobaldek zostaje z nami.
Ma na imię Teobaldek.
W domu Teobaldek często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
TeobaldkaZobaczyłam uśmiechniętą twarz Teobaldka.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Teobaldka.
W słuchawce usłyszałam głos Teobaldka.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Teobaldka.
Uroda Teobaldka miała potężną moc.

Celownik:
(komu? czemu?)
TeobaldkowiZaproponowałem Teobaldkowi dwa tematy.
Chciałam szybko pochwalić się Teobaldkowi.
Od początku próbujemy pomóc Teobaldkowi.
Proszę Teobaldkowi nie dokuczać!
Teobaldkowi wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
TeobaldkaPatrzy na Teobaldka wyczekująco.
Spoglądam na Teobaldka.
Przed sesją zapytałam Teobaldka co lubi.
Popatrzyłam na Teobaldka przekonana, że zacznie mówić dalej.
W Teobaldka nagle coś wstąpiło.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
TeobaldkiemObie z Teobaldkiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Teobaldkiem.
Razem z Teobaldkiem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Powinnam jednak pojechać z Teobaldkiem.
Weekend spędzony z Teobaldkiem był przesympatyczny.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
TeobaldkuPrzygotowuje książkę o Teobaldku.
Kilka słów od autora materiału o Teobaldku.
Mowa oczywiście o Teobaldku.
Od ostatniego wpisu o Teobaldku wydarzyło się sporo.
Pamiętajmy o Teobaldku i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.

Wołacz:
(hej!)
TeobaldkuDziękuję Teobaldku za rozmowę!
Gdzie jesteś Teobaldku!?
Dobranoc Teobaldku!
Dzień dobry Teobaldku!
Cześć Teobaldku!