Odmiana imienia Tatomir przez przypadki

Tatomir imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Tatomir

Dopełniacz
(kogo? czego?):Tatomira

Celownik
(komu? czemu?):Tatomirowi

Biernik
(kogo? co?):Tatomira

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Tatomirem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Tatomirze

Wołacz
(hej!):Tatomirze!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
TatomirAutorem artykułu jest Tatomir.
Za chwilę wróci Tatomir z lasu.
Tatomir odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dopiero do mnie dotarło, że Tatomir już tu jest.
Tatomir nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
TatomiraZaproszenia na urodziny Tatomira są gotowe.
Ręka Tatomira uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Tata Tatomira poszedł otworzyć drzwi.
Tato Tatomira produkował abażury.
Jadę do Tatomira.

Celownik:
(komu? czemu?)
TatomirowiProszę Tatomirowi nie dokuczać!
Oczywiście każdy przyzna rację Tatomirowi.
Opowiadam Tatomirowi o swoich zainteresowaniach.
Tatomirowi włosy stanęły dęba na głowie.
Tatomirowi udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
TatomiraO jego personalia miałam spytać Tatomira prywatnie.
Spojrzałem znacząco na Tatomira.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Tatomira.
Spojrzałam na Tatomira w wymownym geście.
Tatomira znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
TatomiremJa z Tatomirem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Śpiewam z Tatomirem.
Pracuję z Tatomirem.
Sprzątam pokój razem z Tatomirem.
Zostaliśmy z Tatomirem w salonie sami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
TatomirzeZrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Tatomirze.
Pamiętam o Tatomirze.
Piszę o Tatomirze.
Śpiewam o Tatomirze.
Przez chwilę pomyślałam o Tatomirze.

Wołacz:
(hej!)
TatomirzeTatomirze! Gdzie jesteś?
Cześć Tatomirze!
Tatomirze! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Tatomirze!
Dzień dobry Tatomirze!