Odmiana imienia Tatianka przez przypadki

Tatianka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Tatianka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Tatianki

Celownik
(komu? czemu?):Tatiance

Biernik
(kogo? co?):Tatiankę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Tatianką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Tatiance

Wołacz
(hej!):Tatianko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
TatiankaTatianka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dla mnie było już jasne, ze Tatianka umiera.
Tatianka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Tatianka chce pójść ze mną na spacer.
Co robi Tatianka?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
TatiankiProsimy o pomoc dla Tatianki.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Tatianki.
Dziadek Tatianki w tym czasie miał chorą rękę.
Tata Tatianki sam opatrzył mi nogę.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Tatianki.

Celownik:
(komu? czemu?)
TatianceTego Tatiance było już za wiele.
Ja na pewno przekaże swój procent Tatiance.
Nie wiem, co powiedzieć Tatiance.
Co tej Tatiance po głowie chodzi?
Oczywiście każdy przyzna rację Tatiance.

Biernik:
(kogo? co?)
TatiankęPrzyniesiona przez Tatiankę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Przed wejściem spotkaliśmy Tatiankę.
Tatiankę zaczęło to nieco irytować.
O jego personalia miałam spytać Tatiankę prywatnie.
Spojrzała na Tatiankę jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
TatiankąRazem z Tatianką zrobiłyśmy obiad.
Razem z Tatianką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Zginął w pojedynku z Tatianką.
Ja z Tatianką zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Siedzieliśmy z Tatianką na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
TatianceWarto także pomyśleć chwilę o Tatiance.
Przy Tatiance zapomniałem o wszystkim.
A o Tatiance to i słowa rzec nie umiał.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Tatiance.
Powiedz mi, co myślisz o Tatiance.

Wołacz:
(hej!)
TatiankoTatianko! Gdzie jesteś?
Dobranoc Tatianko!
Tatianko! Wróć do mnie!
Tatianko! Uważaj!
Dobry wieczór Tatianko!