Odmiana imienia Taniusia przez przypadki

Taniusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Taniusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Taniusi

Celownik
(komu? czemu?):Taniusi

Biernik
(kogo? co?):Taniusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Taniusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Taniusi

Wołacz
(hej!):Taniusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
TaniusiaDziś dowiedziałam się, że ma na imię Taniusia.
Mam na imię Taniusia.
Ma na imię Taniusia.
Taniusia nie umie grać na gitarze.
Taniusia chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
TaniusiNie mogę się otrząsnąć po odejściu Taniusi.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Taniusi.
Szkoda że Taniusi prawie że w ogóle nie ma.
Tata Taniusi sam opatrzył mi nogę.
W domu babci Taniusi od zawsze stał stary zegar.

Celownik:
(komu? czemu?)
TaniusiNie wiem, co powiedzieć Taniusi.
Zerwał jabłko i podał je Taniusi.
Taniusi włosy stanęły dęba na głowie.
Słoik z kawą wyleciał Taniusi z rąk.
Mama przyznała rację Taniusi.

Biernik:
(kogo? co?)
TaniusięSpojrzałam na Taniusię jak dopisuje kolejne literki.
O jego personalia miałam spytać Taniusię prywatnie.
Spojrzałam na Taniusię.
Taniusię znalazłam w recepcji hotelu.
Taniusię zaczęło to nieco irytować.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
TaniusiąSiedzieliśmy z Taniusią przy basenie.
Ja z Taniusią zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Sprzątam pokój z Taniusią.
Zostaliśmy z Taniusią w salonie sami.
Zginął w pojedynku z Taniusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
TaniusiChciałam dowiedzieć się więcej o Taniusi.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Taniusi.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Taniusi.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Taniusi.
Mówimy tu oczywiście o Taniusi.

Wołacz:
(hej!)
TaniusiuTaniusiu! Uważaj!
Dziękuję Taniusiu za rozmowę!
Dzień dobry Taniusiu!
Dobranoc Taniusiu!
Witaj Taniusiu!