Odmiana imienia Tama przez przypadki

Tama imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Tama

Dopełniacz
(kogo? czego?):Tamy

Celownik
(komu? czemu?):Tamie

Biernik
(kogo? co?):Tamę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Tamą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Tamie

Wołacz
(hej!):Tamo!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
TamaAutorem artykułu jest Tama.
Jutro Tama wyjdzie ze szpitala.
Tama nie umie śpiewać.
Dobrze, że Tama grzecznie śpi.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Tama.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
TamyUstaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Tamy.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Tamy.
Wysyłam list do Tamy.
Przed domem Tamy zauważyłem wózek z dzieckiem.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Tamy.

Celownik:
(komu? czemu?)
TamieRozalia z troską przyglądała się Tamie.
Korzysta z okazji, by wyznać Tamie miłość.
Powiedz wszystkim i Tamie, że nic mi nie jest.
Od początku próbujemy pomóc Tamie.
Kto wie, może Tamie wyjdzie do na dobre.

Biernik:
(kogo? co?)
TamęSpojrzał na Tamę i uśmiechnął się.
Podchodzi, całuje Tamę i idzie do wyjścia.
Postaram się namówić Tamę na spacer.
Na Tamę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Tamę bardzo przyjaźnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
TamąRozmawiam z Tamą.
Oboje z Tamą wybuchliśmy śmiechem.
Pracuję razem z Tamą.
Ja z Tamą chcemy się przebrać za wampiry.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Tamą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
TamieJest to prawdziwe kompendium wiedzy o Tamie.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Tamie.
Artykuł o Tamie wywołał burzę w mediach.
Piszę o Tamie.
Rozmawiam o Tamie.

Wołacz:
(hej!)
TamoDzień dobry Tamo!
Gdzie jesteś Tamo!?
Cześć Tamo!
Tamo! Wróć do mnie!
Witaj Tamo!