Odmiana imienia Szymulek przez przypadki

Szymulek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Szymulek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Szymulka

Celownik
(komu? czemu?):Szymulkowi

Biernik
(kogo? co?):Szymulka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Szymulkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Szymulku

Wołacz
(hej!):Szymulku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SzymulekSzymulek chce pójść ze mną na dyskotekę.
Na drugie imię mam Szymulek.
Gdzie jest Szymulek?
Jak już wiecie mam na imię Szymulek.
Mam na imię Szymulek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SzymulkaSzukałem linków do strony Szymulka.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Szymulka.
Najbardziej polubiłam ojca Szymulka.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Szymulka.
W domu babci Szymulka od zawsze stał stary zegar.

Celownik:
(komu? czemu?)
SzymulkowiDzięki Szymulkowi święta nabrały nowego wymiaru.
Mam nadzieję, że Szymulkowi również się podoba.
Opowiedziałam Szymulkowi o przykrości która mnie spotkała.
Od początku próbujemy pomóc Szymulkowi.
Tego Szymulkowi było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
SzymulkaSzymulka znalazłam w recepcji hotelu.
Widzę Szymulka.
Spotkałam Szymulka w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Spojrzałam na Szymulka w wymownym geście.
Popatrzyłam na Szymulka przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SzymulkiemZostaliśmy z Szymulkiem w salonie sami.
Wieczorem z Szymulkiem znowu idziemy na spacer.
Tym razem korespondowałam z Szymulkiem.
Sprzątam pokój razem z Szymulkiem.
Powinnam jednak pojechać z Szymulkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SzymulkuPomyśl nad tym, co napisałam ci o Szymulku.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Szymulku.
Piszę o Szymulku.
Na koniec parę słów o Szymulku.
Myślę o Szymulku.

Wołacz:
(hej!)
SzymulkuGdzie jesteś Szymulku!?
Dobranoc Szymulku!
Szymulku! Wróć do mnie!
Dziękuję Szymulku za rozmowę!
Witaj Szymulku!