Odmiana imienia Szymonka przez przypadki

Szymonka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Szymonka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Szymonki

Celownik
(komu? czemu?):Szymonce

Biernik
(kogo? co?):Szymonkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Szymonką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Szymonce

Wołacz
(hej!):Szymonko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SzymonkaAutorem niniejszego tekstu jest Szymonka.
Dziś Szymonka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dopiero do mnie dotarło, że Szymonka już tu jest.
Szymonka tego nie widzi.
Dobrze, że Szymonka grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SzymonkiPrzepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Szymonki.
Dla Szymonki ten pies jest naprawdę bezcenny.
Przed domem Szymonki zauważyłem wózek z dzieckiem.
W słuchawce usłyszałam głos Szymonki.
W sobotę są urodziny Szymonki.

Celownik:
(komu? czemu?)
SzymonceSzymonce wpadły w ucho słowa piosenki.
Dzięki Szymonce mamy kolejny artykuł po polsku.
Napisałem wiersz dzięki Szymonce.
Kto wie, może Szymonce wyjdzie do na dobre.
Słoik z kawą wyleciał Szymonce z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
SzymonkęPrzeprosiłam Szymonkę i poszłam dalej.
Widzę Szymonkę.
Szymonkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Szymonkę.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Szymonkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SzymonkąRazem z Szymonką znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Wieczorem z Szymonką znowu idziemy na spacer.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Szymonką.
Pracuję z Szymonką.
Przez chwilę oboje z Szymonką patrzyli na siebie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SzymoncePrzygotowuje książkę o Szymonce.
Hipnotyzująca powieść o Szymonce i płatnym mordercy.
Piszę o Szymonce.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Szymonce.
Myślał o Szymonce i o swoim życiu.

Wołacz:
(hej!)
SzymonkoSzymonko! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Szymonko!
Dzień dobry Szymonko!
Hej Szymonko!
Cześć Szymonko!