Odmiana imienia Szymek przez przypadki

Szymek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Szymek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Szymka

Celownik
(komu? czemu?):Szymkowi

Biernik
(kogo? co?):Szymka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Szymkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Szymku

Wołacz
(hej!):Szymku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SzymekSzymek wraca do domu.
Autorem artykułu jest Szymek.
Dla mnie było już jasne, ze Szymek umiera.
Za chwilę wróci Szymek z lasu.
Jak już wiecie mam na imię Szymek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SzymkaSzymka siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Szymka.
Przyglądałam się dłoniom Szymka.
Zostało sto dni do narodzin Szymka.
Muszę pochwalić pomysł Szymka.

Celownik:
(komu? czemu?)
SzymkowiSzymkowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Przyglądam się Szymkowi.
Kupiłem Szymkowi magnes na lodówkę.
Szymkowi włosy stanęły dęba na głowie.
Szymkowi oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
SzymkaZdjęcie przesłane przez Szymka.
Spojrzała na Szymka jeszcze raz.
Przeprosiłam Szymka i poszłam dalej.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Szymka.
Kawę kupioną przez Szymka wysypała z plastykowego opakowania do puszki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SzymkiemZostanę tu tylko z Szymkiem i chłopakami.
Siedzieliśmy z Szymkiem na ławce w parku.
Razem z Szymkiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Przez chwilę oboje z Szymkiem patrzyli na siebie.
Dwa dni temu miałam z Szymkiem śmieszną przygodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SzymkuTen wiersz jest o Szymku.
Piszę o Szymku.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Szymku.
Powoli spełniam swoje marzenia o Szymku.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Szymku.

Wołacz:
(hej!)
SzymkuSzymku! Wróć do mnie!
Dziękuję Szymku za rozmowę!
Szymku! Gdzie jesteś?
Hej Szymku!
Gdzie jesteś Szymku!?