Odmiana imienia Szczęsław przez przypadki

Szczęsław imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Szczęsław

Dopełniacz
(kogo? czego?):Szczęsława

Celownik
(komu? czemu?):Szczęsławowi

Biernik
(kogo? co?):Szczęsława

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Szczęsławem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Szczęsławie

Wołacz
(hej!):Szczęsławie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SzczęsławSzczęsław nie umie grać na gitarze.
W domu Szczęsław często urządza rodzicom pokazy mody.
Moje drugie imię to właśnie Szczęsław.
Dobrze, że Szczęsław grzecznie śpi.
Co robi Szczęsław?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SzczęsławaPostanowiłam zadzwonić do Szczęsława.
Rodzina Szczęsława zginęła w wypadku samochodowym.
W słuchawce usłyszałam głos Szczęsława.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Szczęsława.
Zaproszenia na urodziny Szczęsława są gotowe.

Celownik:
(komu? czemu?)
SzczęsławowiKorzysta z okazji, by wyznać Szczęsławowi miłość.
Oczywiście każdy przyzna rację Szczęsławowi.
Przyglądam się Szczęsławowi.
Od początku próbujemy pomóc Szczęsławowi.
Dzięki Szczęsławowi mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
SzczęsławaObserwuję Szczęsława bardzo uważnie.
Spojrzałam na Szczęsława.
Szczęsława natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Oszołomienie spadło teraz na Szczęsława i na moment odebrało mu wigor.
Przeprosiłam Szczęsława i poszłam dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SzczęsławemJadę na wycieczkę razem ze Szczęsławem.
Sprzątam pokój ze Szczęsławem.
Zakończyliśmy edycję kwietniową ze Szczęsławem.
Karolina miała się spotkać ze Szczęsławem przed szkołą.
Razem ze Szczęsławem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SzczęsławieNo a teraz trochę więcej o Szczęsławie.
Wczoraj wspomniałam o Szczęsławie z moim tatą.
Marzę o Szczęsławie.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Szczęsławie.
Dobrze, że wspomniałeś o Szczęsławie.

Wołacz:
(hej!)
SzczęsławieDobry wieczór Szczęsławie!
Dobranoc Szczęsławie!
Hej Szczęsławie!
Szczęsławie! Uważaj!
Witaj Szczęsławie!