Odmiana imienia Szawełuś przez przypadki

Szawełuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Szawełuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Szawełusia

Celownik
(komu? czemu?):Szawełusiowi

Biernik
(kogo? co?):Szawełusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Szawełusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Szawełusiu

Wołacz
(hej!):Szawełusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SzawełuśCo robi Szawełuś?
Gdzie jest Szawełuś?
Szawełuś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Autorem niniejszego tekstu jest Szawełuś.
W domu Szawełuś często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SzawełusiaDzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Szawełusia.
W słuchawce usłyszałam głos Szawełusia.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Szawełusia.
Nie ma Szawełusia.
Tata Szawełusia poszedł otworzyć drzwi.

Celownik:
(komu? czemu?)
SzawełusiowiTego Szawełusiowi było już za wiele.
Kto wie, może Szawełusiowi wyjdzie do na dobre.
Oczywiście każdy przyzna rację Szawełusiowi.
Kupiłem Szawełusiowi magnes na lodówkę.
Przyglądam się Szawełusiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
SzawełusiaPrzyniesiona przez Szawełusia kawa okazała się tą nieco gorszą.
Spojrzał na Szawełusia z zaciekawieniem.
Spojrzałam na Szawełusia.
Kacper patrzył na Szawełusia ze zdumieniem.
Szawełusia natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SzawełusiemRazem z Szawełusiem zrobiłyśmy obiad.
Siedzieliśmy z Szawełusiem na kanapie.
Sprzątam pokój z Szawełusiem.
Dorota spotkała się z Szawełusiem.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Szawełusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SzawełusiuPamiętajmy o Szawełusiu i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Szawełusiu.
Przynajmniej tak myślał tata o Szawełusiu.
Mowa oczywiście o Szawełusiu.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Szawełusiu.

Wołacz:
(hej!)
SzawełusiuGdzie jesteś Szawełusiu!?
Dobranoc Szawełusiu!
Szawełusiu! Uważaj!
Witaj Szawełusiu!
Dobry wieczór Szawełusiu!