Odmiana imienia Szawełek przez przypadki

Szawełek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Szawełek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Szawełka

Celownik
(komu? czemu?):Szawełkowi

Biernik
(kogo? co?):Szawełka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Szawełkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Szawełku

Wołacz
(hej!):Szawełku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SzawełekJeśli jednak przegrasz, Szawełek zostaje z nami.
Na drugie imię mam Szawełek.
Dla mnie było już jasne, ze Szawełek umiera.
Szawełek ma katar i źle się czuje.
Szawełek nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SzawełkaPostanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Szawełka słychać.
Serce Szawełka stanęło na moment.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Szawełka.
Szkoda że Szawełka prawie że w ogóle nie ma.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Szawełka.

Celownik:
(komu? czemu?)
SzawełkowiSzawełkowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Daję Szawełkowi, to co najlepsze we mnie.
Tego Szawełkowi było już za wiele.
Szawełkowi oczy błyszczą.
Opowiadam Szawełkowi o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
SzawełkaOdprowadziłam Szawełka do wyjścia.
Spojrzał na Szawełka z zaciekawieniem.
Spojrzałem znacząco na Szawełka.
Spojrzał na Szawełka i uśmiechnął się.
Postaram się namówić Szawełka na spacer.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SzawełkiemJadę z Szawełkiem na dyskotekę.
Siedzieliśmy z Szawełkiem na kanapie.
Śpiewam z Szawełkiem.
Rozmawiam z Szawełkiem.
Pracuję razem z Szawełkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SzawełkuKilka słów od autora materiału o Szawełku.
Przynajmniej tak myślał tata o Szawełku.
Od ostatniego wpisu o Szawełku wydarzyło się sporo.
Wszyscy dyskutują o Szawełku.
Kiedyś tam chciałam napisać o Szawełku.

Wołacz:
(hej!)
SzawełkuWitaj Szawełku!
Szawełku! Uważaj!
Szawełku! Gdzie jesteś?
Szawełku! Wróć do mnie!
Dobranoc Szawełku!