Odmiana imienia Szarlotka przez przypadki

Szarlotka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Szarlotka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Szarlotki

Celownik
(komu? czemu?):Szarlotce

Biernik
(kogo? co?):Szarlotkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Szarlotką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Szarlotce

Wołacz
(hej!):Szarlotko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SzarlotkaPierwszą osobą którą zobaczyłem była Szarlotka.
Jutro Szarlotka wyjdzie ze szpitala.
Jak już wiecie mam na imię Szarlotka.
Co robi Szarlotka?
Moje drugie imię to właśnie Szarlotka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SzarlotkiRano gdy wstałem obudził mnie wrzask Szarlotki.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Szarlotki.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Szarlotki.
Rozalia podeszła do Szarlotki.
Tata Szarlotki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.

Celownik:
(komu? czemu?)
SzarlotcePrzyglądam się Szarlotce.
Co tej Szarlotce po głowie chodzi?
Coś muszę Szarlotce powiedzieć, stoi i czeka.
Napisałem wiersz dzięki Szarlotce.
Opowiedziałam Szarlotce o przykrości która mnie spotkała.

Biernik:
(kogo? co?)
SzarlotkęW Szarlotkę nagle coś wstąpiło.
Spojrzałam na Szarlotkę.
Widzę Szarlotkę.
Szarlotkę zaczęło to nieco irytować.
Spotkałam Szarlotkę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SzarlotkąWeekend spędzony z Szarlotką był przesympatyczny.
Sprzątam pokój z Szarlotką.
Wieczorem z Szarlotką znowu idziemy na spacer.
Zginął w pojedynku z Szarlotką.
Tym razem korespondowałam z Szarlotką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SzarlotceWspominam o Szarlotce.
Śpiewam o Szarlotce.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Szarlotce.
No a teraz trochę więcej o Szarlotce.
Związana jest z nią legenda o Szarlotce.

Wołacz:
(hej!)
SzarlotkoDobry wieczór Szarlotko!
Dziękuję Szarlotko za rozmowę!
Szarlotko! Gdzie jesteś?
Cześć Szarlotko!
Szarlotko! Uważaj!