Odmiana imienia Szamilek przez przypadki

Szamilek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Szamilek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Szamilka

Celownik
(komu? czemu?):Szamilkowi

Biernik
(kogo? co?):Szamilka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Szamilkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Szamilku

Wołacz
(hej!):Szamilku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SzamilekDla mnie było już jasne, ze Szamilek umiera.
Szamilek wraca do domu.
Szamilek ma katar i źle się czuje.
Co robi Szamilek?
Autorem artykułu jest Szamilek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SzamilkaRano gdy wstałem obudził mnie wrzask Szamilka.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Szamilka.
Tata Szamilka opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Tata Szamilka sam opatrzył mi nogę.
Wysyłam list do Szamilka.

Celownik:
(komu? czemu?)
SzamilkowiZostawiam Szamilkowi karteczkę i już mnie nie ma.
Dzięki Szamilkowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Szamilkowi włosy stanęły dęba na głowie.
Kto wie, może Szamilkowi wyjdzie do na dobre.
Korzysta z okazji, by wyznać Szamilkowi miłość.

Biernik:
(kogo? co?)
SzamilkaNa Szamilka spłynęła niewymowna ulga.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Szamilka bardzo przyjaźnie.
Lubię Szamilka.
Spojrzał na Szamilka z zaciekawieniem.
Spojrzałam na Szamilka w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SzamilkiemJa z Szamilkiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Szamilkiem.
Idę na spacer z Szamilkiem.
Siedzieliśmy z Szamilkiem na kanapie.
Sprzątam pokój razem z Szamilkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SzamilkuDzisiaj chciałam napisać o Szamilku.
Chciałbym być teraz przy Szamilku.
Dyskutuję o Szamilku.
Hipnotyzująca powieść o Szamilku i płatnym mordercy.
Kiedyś tam chciałam napisać o Szamilku.

Wołacz:
(hej!)
SzamilkuCześć Szamilku!
Dziękuję Szamilku za rozmowę!
Gdzie jesteś Szamilku!?
Szamilku! Wróć do mnie!
Dobranoc Szamilku!