Odmiana imienia Symeonuś przez przypadki

Symeonuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Symeonuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Symeonusia

Celownik
(komu? czemu?):Symeonusiowi

Biernik
(kogo? co?):Symeonusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Symeonusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Symeonusiu

Wołacz
(hej!):Symeonusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SymeonuśAutorem artykułu jest Symeonuś.
Symeonuś chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Symeonuś.
Ma na imię Symeonuś.
Mam na imię Symeonuś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SymeonusiaLubię śpiewać zwłaszcza dla Symeonusia.
Nie ma Symeonusia.
Postawa Symeonusia była zupełnie inna.
Wysyłam list do Symeonusia.
Postanowiłam zadzwonić do Symeonusia i chłopaków.

Celownik:
(komu? czemu?)
SymeonusiowiCoś muszę Symeonusiowi powiedzieć, stoi i czeka.
Nie wiem, co powiedzieć Symeonusiowi.
Symeonusiowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Proszę Symeonusiowi nie dokuczać!
Musiałam się zwierzyć Symeonusiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
SymeonusiaWidziałem dzisiaj Symeonusia z mojej klasy.
Widzę Symeonusia.
Spojrzała na Symeonusia jeszcze raz.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Symeonusia.
Spoglądam na Symeonusia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SymeonusiemWymyśliłam z Symeonusiem nową zabawę.
Wieczorem z Symeonusiem znowu idziemy na spacer.
Siedzieliśmy z Symeonusiem na ławce w parku.
Pracuję z Symeonusiem.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Symeonusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SymeonusiuPomyśl nad tym, co napisałam ci o Symeonusiu.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Symeonusiu.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Symeonusiu.
Powoli spełniam swoje marzenia o Symeonusiu.
Na koniec parę słów o Symeonusiu.

Wołacz:
(hej!)
SymeonusiuSymeonusiu! Gdzie jesteś?
Dziękuję Symeonusiu za rozmowę!
Symeonusiu! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Symeonusiu!
Dzień dobry Symeonusiu!