Odmiana imienia Sylweryk przez przypadki

Sylweryk imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sylweryk

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sylweryka

Celownik
(komu? czemu?):Sylwerykowi

Biernik
(kogo? co?):Sylweryka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sylwerykiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sylweryku

Wołacz
(hej!):Sylweryku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SylwerykDla mnie było już jasne, ze Sylweryk umiera.
Sylweryk chce pójść ze mną na spacer.
Sylweryk nie umie grać na gitarze.
Jutro Sylweryk wyjdzie ze szpitala.
Dziś Sylweryk ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SylwerykaWysyłam list do Sylweryka.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Sylweryka.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Sylweryka.
Tata Sylweryka sam opatrzył mi nogę.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Sylweryka.

Celownik:
(komu? czemu?)
SylwerykowiRozalia z troską przyglądała się Sylwerykowi.
Zerwał jabłko i podał je Sylwerykowi.
Co tej Sylwerykowi po głowie chodzi?
Sylwerykowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Proszę Sylwerykowi nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
SylwerykaKawę kupioną przez Sylweryka wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Widziałem dzisiaj Sylweryka z mojej klasy.
Patrzę na Sylweryka i nic nie rozumiem.
Nieśmiało gładzi Sylweryka po włosach.
Spojrzałam na Sylweryka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SylwerykiemDwa dni temu miałam z Sylwerykiem śmieszną przygodę.
Wymyśliłam z Sylwerykiem nową zabawę.
Kasia z Sylwerykiem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Ja z Sylwerykiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Sprzątam pokój z Sylwerykiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SylwerykuTe widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Sylweryku.
Powiedz mi, co myślisz o Sylweryku.
Myślę o Sylweryku.
Przy Sylweryku zapomniałem o wszystkim.
Teraz chcę napisać parę słów o Sylweryku.

Wołacz:
(hej!)
SylwerykuSylweryku! Gdzie jesteś?
Cześć Sylweryku!
Dzień dobry Sylweryku!
Sylweryku! Uważaj!
Dobranoc Sylweryku!