Odmiana imienia Sylwanek przez przypadki

Sylwanek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sylwanek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sylwanka

Celownik
(komu? czemu?):Sylwankowi

Biernik
(kogo? co?):Sylwanka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sylwankiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sylwanku

Wołacz
(hej!):Sylwanku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SylwanekDobrze, że Sylwanek grzecznie śpi.
Jak już wiecie mam na imię Sylwanek.
Sylwanek tego nie widzi.
Za chwilę wróci Sylwanek z lasu.
Dopiero do mnie dotarło, że Sylwanek już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SylwankaRozalia podeszła do Sylwanka.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Sylwanka.
Od razu zobaczyła ich mama Sylwanka.
Nie ma Sylwanka.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Sylwanka.

Celownik:
(komu? czemu?)
SylwankowiCoś muszę Sylwankowi powiedzieć, stoi i czeka.
Chciałam szybko pochwalić się Sylwankowi.
Mama przyznała rację Sylwankowi.
Co tej Sylwankowi po głowie chodzi?
Dzięki Sylwankowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
SylwankaLubię Sylwanka.
Postaram się namówić Sylwanka na spacer.
W Sylwanka nagle coś wstąpiło.
Sylwanka znalazłam w recepcji hotelu.
Nieśmiało gładzi Sylwanka po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SylwankiemIdę na spacer z Sylwankiem.
Pracuję razem z Sylwankiem.
Weekend spędzony z Sylwankiem był przesympatyczny.
Zostaliśmy z Sylwankiem w salonie sami.
Ja z Sylwankiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SylwankuWczoraj wspomniałam o Sylwanku z moim tatą.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Sylwanku.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Sylwanku.
Kiedyś tam chciałam napisać o Sylwanku.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Sylwanku.

Wołacz:
(hej!)
SylwankuSylwanku! Wróć do mnie!
Cześć Sylwanku!
Witaj Sylwanku!
Sylwanku! Uważaj!
Gdzie jesteś Sylwanku!?