Odmiana imienia Sylvusia przez przypadki

Sylvusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sylvusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sylvusi

Celownik
(komu? czemu?):Sylvusi

Biernik
(kogo? co?):Sylvusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sylvusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sylvusi

Wołacz
(hej!):Sylvusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SylvusiaAutorem niniejszego tekstu jest Sylvusia.
Sylvusia nie umie śpiewać.
Dobrze, że Sylvusia grzecznie śpi.
Jeśli jednak przegrasz, Sylvusia zostaje z nami.
Sylvusia ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SylvusiSerce Sylvusi stanęło na moment.
Ręka Sylvusi uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Pożyczę od Sylvusi samochód i możemy jechać.
Przedwczoraj były urodziny Sylvusi.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Sylvusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
SylvusiOpowiedziałam Sylvusi o przykrości która mnie spotkała.
Nie wiem, co powiedzieć Sylvusi.
Sylvusi wpadły w ucho słowa piosenki.
Tym razem nie damy Sylvusi dojść do głosu.
Opowiadam Sylvusi o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
SylvusięPoszłam dalej i wtedy poznałam Sylvusię.
Czekałam na Sylvusię w kawiarni.
Sylvusię znalazłam w recepcji hotelu.
Podchodzi, całuje Sylvusię i idzie do wyjścia.
Sylvusię zaczęło to nieco irytować.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SylvusiąPracuję z Sylvusią.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Sylvusią na krytym basenie.
Zostaliśmy z Sylvusią w salonie sami.
Oboje z Sylvusią wybuchliśmy śmiechem.
Zginął w pojedynku z Sylvusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SylvusiW powrotnej drodze myślał o Sylvusi.
Rozmawiam o Sylvusi.
Hipnotyzująca powieść o Sylvusi i płatnym mordercy.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Sylvusi.
Kilka słów od autora materiału o Sylvusi.

Wołacz:
(hej!)
SylvusiuDobry wieczór Sylvusiu!
Dzień dobry Sylvusiu!
Witaj Sylvusiu!
Sylvusiu! Uważaj!
Dziękuję Sylvusiu za rozmowę!