Odmiana imienia Sydonunia przez przypadki

Sydonunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sydonunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sydonuni

Celownik
(komu? czemu?):Sydonuni

Biernik
(kogo? co?):Sydonunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sydonunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sydonuni

Wołacz
(hej!):Sydonuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SydonuniaAutorem artykułu jest Sydonunia.
Sydonunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Jak już wiecie mam na imię Sydonunia.
Dobrze, że Sydonunia grzecznie śpi.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Sydonunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SydonuniNa korytarzu blisko pokoju Sydonuni stało kilka osób.
Rodzina Sydonuni wyprowadziła się.
Tym razem prezentujemy wystawę Sydonuni.
W słuchawce usłyszałam głos Sydonuni.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Sydonuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
SydonuniTego Sydonuni było już za wiele.
Proszę Sydonuni nie dokuczać!
Zostawiam Sydonuni karteczkę i już mnie nie ma.
Sydonuni przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Tym razem nie damy Sydonuni dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
SydonunięSpojrzałam na Sydonunię.
Sydonunię zaświerzbiały ręce.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Sydonunię bardzo przyjaźnie.
Postaram się namówić Sydonunię na spacer.
Lubię Sydonunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SydonuniąSprzątam pokój z Sydonunią.
Zobacz wywiad z Sydonunią oraz innymi uczestnikami finału.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Sydonunią.
Pracuję razem z Sydonunią.
Idę na spacer z Sydonunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SydonuniNa wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Sydonuni.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Sydonuni.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Sydonuni.
Więcej o Sydonuni znajdziecie na naszej stronie.
Marzę o Sydonuni.

Wołacz:
(hej!)
SydonuniuDobry wieczór Sydonuniu!
Sydonuniu! Wróć do mnie!
Sydonuniu! Gdzie jesteś?
Dobranoc Sydonuniu!
Sydonuniu! Uważaj!