Odmiana imienia Switbert przez przypadki

Switbert imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Switbert

Dopełniacz
(kogo? czego?):Switberta

Celownik
(komu? czemu?):Switbertowi

Biernik
(kogo? co?):Switberta

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Switbertem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Switbercie

Wołacz
(hej!):Switbercie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SwitbertJeśli jednak przegrasz, Switbert zostaje z nami.
Jak już wiecie mam na imię Switbert.
Dziś Switbert ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Autorem niniejszego tekstu jest Switbert.
Co robi Switbert?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SwitbertaJestem mamą Switberta i jeszcze trojga innych dzieci.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Switberta.
Rodzina Switberta zginęła w wypadku samochodowym.
Dziadek Switberta w tym czasie miał chorą rękę.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Switberta.

Celownik:
(komu? czemu?)
SwitbertowiSwitbertowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Co tej Switbertowi po głowie chodzi?
Mama przyznała rację Switbertowi.
Zaproponowałem Switbertowi dwa tematy.
Daję Switbertowi, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
SwitbertaCzekałam na Switberta w kawiarni.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Switberta.
Podchodzi, całuje Switberta i idzie do wyjścia.
Spojrzałam na Switberta.
Lubię Switberta.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SwitbertemByliśmy wczoraj pierwszy raz ze Switbertem na krytym basenie.
Pracuję ze Switbertem.
Oboje ze Switbertem wybuchliśmy śmiechem.
Sprzątam pokój ze Switbertem.
Idę na spacer ze Switbertem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SwitbercieI tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Switbercie.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Switbercie.
Bardzo fajny blog o Switbercie.
Więcej o Switbercie znajdziecie na naszej stronie.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Switbercie.

Wołacz:
(hej!)
SwitbercieDobranoc Switbercie!
Dobry wieczór Switbercie!
Dziękuję Switbercie za rozmowę!
Cześć Switbercie!
Switbercie! Gdzie jesteś?