Odmiana imienia Swetłusia przez przypadki

Swetłusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Swetłusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Swetłusi

Celownik
(komu? czemu?):Swetłusi

Biernik
(kogo? co?):Swetłusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Swetłusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Swetłusi

Wołacz
(hej!):Swetłusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SwetłusiaSwetłusia tego nie widzi.
Moje drugie imię to właśnie Swetłusia.
Jutro Swetłusia wyjdzie ze szpitala.
Swetłusia ma katar i źle się czuje.
Mam na imię Swetłusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SwetłusiPrzepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Swetłusi.
Serce Swetłusi stanęło na moment.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Swetłusi.
Jestem mamą Swetłusi i jeszcze trojga innych dzieci.
Przez cały dzień czułam wzrok Swetłusi na sobie.

Celownik:
(komu? czemu?)
SwetłusiZrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Swetłusi.
Oddaję Swetłusi list.
Chciałam szybko pochwalić się Swetłusi.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Swetłusi coś się stało.
Ja na pewno przekaże swój procent Swetłusi.

Biernik:
(kogo? co?)
SwetłusięSpojrzał na Swetłusię i uśmiechnął się.
Przed sesją zapytałam Swetłusię co lubi.
Oszołomienie spadło teraz na Swetłusię i na moment odebrało mu wigor.
Swetłusię znalazłam w recepcji hotelu.
Swetłusię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SwetłusiąRozmawiam ze Swetłusią.
Razem ze Swetłusią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Karolina miała się spotkać ze Swetłusią przed szkołą.
Zostaliśmy ze Swetłusią w salonie sami.
Zakończyliśmy edycję kwietniową ze Swetłusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SwetłusiPosiadam całą serię powieści tego autora o Swetłusi.
Nie wspomniałem na początku o Swetłusi.
Dzisiaj chciałam napisać o Swetłusi.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Swetłusi.
Wczoraj wspomniałam o Swetłusi z moim tatą.

Wołacz:
(hej!)
SwetłusiuWitaj Swetłusiu!
Dobranoc Swetłusiu!
Swetłusiu! Uważaj!
Swetłusiu! Wróć do mnie!
Hej Swetłusiu!