Odmiana imienia Suzannusia przez przypadki

Suzannusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Suzannusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Suzannusi

Celownik
(komu? czemu?):Suzannusi

Biernik
(kogo? co?):Suzannusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Suzannusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Suzannusi

Wołacz
(hej!):Suzannusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SuzannusiaSuzannusia nie umie śpiewać.
Mam na imię Suzannusia.
Suzannusia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Suzannusia tego nie widzi.
Na drugie imię mam Suzannusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SuzannusiPrzed domem Suzannusi zauważyłem wózek z dzieckiem.
Dla Suzannusi ten pies jest naprawdę bezcenny.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Suzannusi.
Jadę do Suzannusi.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Suzannusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
SuzannusiTego Suzannusi było już za wiele.
Ja na pewno przekaże swój procent Suzannusi.
Mama przyznała rację Suzannusi.
Nie wiem, co powiedzieć Suzannusi.
Przyglądam się Suzannusi.

Biernik:
(kogo? co?)
SuzannusięKacper patrzył na Suzannusię ze zdumieniem.
Spojrzałam na Suzannusię jak dopisuje kolejne literki.
Widziałem dzisiaj Suzannusię z mojej klasy.
Lubię Suzannusię.
Spojrzałem znacząco na Suzannusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SuzannusiąDorota spotkała się z Suzannusią.
Siedzieliśmy z Suzannusią przy basenie.
Wymyśliłam z Suzannusią nową zabawę.
Idę na spacer z Suzannusią.
Śpiewam z Suzannusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SuzannusiPomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Suzannusi.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Suzannusi.
Bardzo fajny blog o Suzannusi.
A o Suzannusi to i słowa rzec nie umiał.
Przygotowuje książkę o Suzannusi.

Wołacz:
(hej!)
SuzannusiuSuzannusiu! Gdzie jesteś?
Witaj Suzannusiu!
Dziękuję Suzannusiu za rozmowę!
Hej Suzannusiu!
Suzannusiu! Uważaj!