Odmiana imienia Suzannka przez przypadki

Suzannka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Suzannka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Suzannki

Celownik
(komu? czemu?):Suzannce

Biernik
(kogo? co?):Suzannkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Suzannką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Suzannce

Wołacz
(hej!):Suzannko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SuzannkaGdzie jest Suzannka?
Suzannka chce pójść ze mną na spacer.
Autorem niniejszego tekstu jest Suzannka.
Ma na imię Suzannka.
Jeśli jednak przegrasz, Suzannka zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SuzannkiPóźny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Suzannki.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Suzannki.
Przed domem Suzannki zauważyłem wózek z dzieckiem.
Rodzina Suzannki zginęła w wypadku samochodowym.
Zbieramy na nowy wózek dla Suzannki.

Celownik:
(komu? czemu?)
SuzannceNie wiem, co powiedzieć Suzannce.
Napisałem wiersz dzięki Suzannce.
Ja na pewno przekaże swój procent Suzannce.
Ten nie pozostał dłużny Suzannce.
Opowiedziałam Suzannce o przykrości która mnie spotkała.

Biernik:
(kogo? co?)
SuzannkęPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Suzannkę.
Obserwuję Suzannkę bardzo uważnie.
Przeprosiłam Suzannkę i poszłam dalej.
Przed sesją zapytałam Suzannkę co lubi.
Spojrzałam na Suzannkę jak dopisuje kolejne literki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SuzannkąPrzez chwilę oboje z Suzannką patrzyli na siebie.
Jadę na wycieczkę razem z Suzannką.
Razem z Suzannką znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Razem z Suzannką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Siedzieliśmy z Suzannką przy basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SuzannceWarto także pomyśleć chwilę o Suzannce.
Czasami myślę sobie o Suzannce.
Mowa oczywiście o Suzannce.
Wszyscy dyskutują o Suzannce.
Artykuł o Suzannce wywołał burzę w mediach.

Wołacz:
(hej!)
SuzannkoWitaj Suzannko!
Dobranoc Suzannko!
Dobry wieczór Suzannko!
Cześć Suzannko!
Gdzie jesteś Suzannko!?