Odmiana imienia Sulpicjuś przez przypadki

Sulpicjuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sulpicjuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sulpicjusia

Celownik
(komu? czemu?):Sulpicjusiowi

Biernik
(kogo? co?):Sulpicjusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sulpicjusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sulpicjusiu

Wołacz
(hej!):Sulpicjusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SulpicjuśMa na imię Sulpicjuś.
Dobrze, że Sulpicjuś grzecznie śpi.
Na drugie imię mam Sulpicjuś.
Autorem artykułu jest Sulpicjuś.
Sulpicjuś chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SulpicjusiaPóki co dodaję zdjęcia Sulpicjusia z wakacji.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Sulpicjusia.
Przed domem Sulpicjusia zauważyłem wózek z dzieckiem.
W domu babci Sulpicjusia od zawsze stał stary zegar.
Przedwczoraj były urodziny Sulpicjusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
SulpicjusiowiZaproponowałem Sulpicjusiowi dwa tematy.
Sulpicjusiowi włosy stanęły dęba na głowie.
Od początku próbujemy pomóc Sulpicjusiowi.
Oddaję Sulpicjusiowi list.
Opowiadam Sulpicjusiowi o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
SulpicjusiaDoprowadził tym Sulpicjusia do stanu bliskiego apopleksji.
Postaram się namówić Sulpicjusia na spacer.
Lubię Sulpicjusia.
Pożegnali w końcu Sulpicjusia i wyszli razem.
Przyniesiona przez Sulpicjusia kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SulpicjusiemByliśmy z Sulpicjusiem na jarmarku.
Pracuję razem z Sulpicjusiem.
Idę na spacer z Sulpicjusiem.
Razem z Sulpicjusiem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Razem z Sulpicjusiem zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SulpicjusiuNa koniec parę słów o Sulpicjusiu.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Sulpicjusiu.
Mówimy tu oczywiście o Sulpicjusiu.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Sulpicjusiu.
Nie wspomniałem na początku o Sulpicjusiu.

Wołacz:
(hej!)
SulpicjusiuHej Sulpicjusiu!
Gdzie jesteś Sulpicjusiu!?
Dziękuję Sulpicjusiu za rozmowę!
Cześć Sulpicjusiu!
Dobry wieczór Sulpicjusiu!