Odmiana imienia Sulimiera przez przypadki

Sulimiera imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sulimiera

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sulimiery

Celownik
(komu? czemu?):Sulimierze

Biernik
(kogo? co?):Sulimierę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sulimierą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sulimierze

Wołacz
(hej!):Sulimiero!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SulimieraSulimiera chce pójść ze mną na dyskotekę.
Moje drugie imię to właśnie Sulimiera.
Jutro Sulimiera wyjdzie ze szpitala.
Mam na imię Sulimiera.
Autorem artykułu jest Sulimiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SulimieryNa korytarzu blisko pokoju Sulimiery stało kilka osób.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Sulimiery.
Tym razem prezentujemy wystawę Sulimiery.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Sulimiery.
Wysyłam list do Sulimiery.

Celownik:
(komu? czemu?)
SulimierzeZrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Sulimierze.
Daję Sulimierze, to co najlepsze we mnie.
Nie wiem, co powiedzieć Sulimierze.
Dzięki Sulimierze święta nabrały nowego wymiaru.
Zostawiam Sulimierze karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
SulimieręSpojrzałam na Sulimierę jak dopisuje kolejne literki.
Spotkałam Sulimierę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Kacper patrzył na Sulimierę ze zdumieniem.
Kawę kupioną przez Sulimierę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Sulimierę zaświerzbiały ręce.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SulimierąSiedzieliśmy z Sulimierą przy basenie.
Tym razem korespondowałam z Sulimierą.
Dorota spotkała się z Sulimierą.
Dwa dni temu miałam z Sulimierą śmieszną przygodę.
Zobacz wywiad z Sulimierą oraz innymi uczestnikami finału.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SulimierzePowiedz mi, co myślisz o Sulimierze.
Mówimy tu oczywiście o Sulimierze.
Przy Sulimierze zapomniałem o wszystkim.
Nie wspomniałem na początku o Sulimierze.
Powoli spełniam swoje marzenia o Sulimierze.

Wołacz:
(hej!)
SulimieroDobry wieczór Sulimiero!
Sulimiero! Wróć do mnie!
Dobranoc Sulimiero!
Hej Sulimiero!
Dzień dobry Sulimiero!