Odmiana imienia Sulibrat przez przypadki

Sulibrat imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sulibrat

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sulibrata

Celownik
(komu? czemu?):Sulibratowi

Biernik
(kogo? co?):Sulibrata

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sulibratem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sulibracie

Wołacz
(hej!):Sulibracie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SulibratW domu Sulibrat często urządza rodzicom pokazy mody.
Ma na imię Sulibrat.
Dopiero do mnie dotarło, że Sulibrat już tu jest.
Gdzie jest Sulibrat?
Co robi Sulibrat?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SulibrataTata Sulibrata opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Sulibrata.
Przed sobą ujrzałam rękę Sulibrata.
Tata Sulibrata poszedł otworzyć drzwi.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Sulibrata.

Celownik:
(komu? czemu?)
SulibratowiOpowiadam Sulibratowi o swoich zainteresowaniach.
Rozalia z troską przyglądała się Sulibratowi.
Dzięki Sulibratowi święta nabrały nowego wymiaru.
Korzysta z okazji, by wyznać Sulibratowi miłość.
Dzięki Sulibratowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
SulibrataSpotkałam Sulibrata w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
W Sulibrata nagle coś wstąpiło.
Przyniesiona przez Sulibrata kawa okazała się tą nieco gorszą.
Widzę Sulibrata.
Sulibrata znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SulibratemTym razem korespondowałam z Sulibratem.
Weekend spędzony z Sulibratem był przesympatyczny.
Razem z Sulibratem zrobiłyśmy obiad.
Wieczorem z Sulibratem znowu idziemy na spacer.
Zostaliśmy z Sulibratem w salonie sami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SulibracieTen wiersz jest o Sulibracie.
Chciałbym być teraz przy Sulibracie.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Sulibracie.
Zapraszam na film dokumentalny o Sulibracie.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Sulibracie.

Wołacz:
(hej!)
SulibracieCześć Sulibracie!
Sulibracie! Uważaj!
Dzień dobry Sulibracie!
Sulibracie! Gdzie jesteś?
Hej Sulibracie!